бедава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бедава́льнік |
бедава́льнікі |
Р. |
бедава́льніка |
бедава́льнікаў |
Д. |
бедава́льніку |
бедава́льнікам |
В. |
бедава́льніка |
бедава́льнікаў |
Т. |
бедава́льнікам |
бедава́льнікамі |
М. |
бедава́льніку |
бедава́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
бедава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бедава́нне |
Р. |
бедава́ння |
Д. |
бедава́нню |
В. |
бедава́нне |
Т. |
бедава́ннем |
М. |
бедава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бедава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бяду́юся |
бяду́емся |
2-я ас. |
бяду́ешся |
бяду́ецеся |
3-я ас. |
бяду́ецца |
бяду́юцца |
Прошлы час |
м. |
бедава́ўся |
бедава́ліся |
ж. |
бедава́лася |
н. |
бедава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
бяду́йся |
бяду́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бяду́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
бедава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
бяду́ю |
бяду́ем |
2-я ас. |
бяду́еш |
бяду́еце |
3-я ас. |
бяду́е |
бяду́юць |
Прошлы час |
м. |
бедава́ў |
бедава́лі |
ж. |
бедава́ла |
н. |
бедава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
бяду́й |
бяду́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бяду́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бедала́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бедала́га |
бедала́гі |
Р. |
бедала́гі |
бедала́г |
Д. |
бедала́зе |
бедала́гам |
В. |
бедала́гу |
бедала́г |
Т. |
бедала́гай бедала́гаю |
бедала́гамі |
М. |
бедала́зе |
бедала́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
бедала́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бедала́га |
бедала́гі |
Р. |
бедала́гі |
бедала́г |
Д. |
бедала́гу |
бедала́гам |
В. |
бедала́гу |
бедала́г |
Т. |
бедала́гам |
бедала́гамі |
М. |
бедала́гу |
бедала́гах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
бедачы́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бедачы́на |
бедачы́ны |
Р. |
бедачы́ны |
бедачы́н |
Д. |
бедачы́не |
бедачы́нам |
В. |
бедачы́ну |
бедачы́н |
Т. |
бедачы́най бедачы́наю |
бедачы́намі |
М. |
бедачы́не |
бедачы́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бедачы́на
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бедачы́на |
бедачы́ны |
Р. |
бедачы́ны |
бедачы́н |
Д. |
бедачы́ну |
бедачы́нам |
В. |
бедачы́ну |
бедачы́н |
Т. |
бедачы́нам |
бедачы́намі |
М. |
бедачы́не |
бедачы́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бе́дзенка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бе́дзенка |
Р. |
Бе́дзенкі |
Д. |
Бе́дзенцы |
В. |
Бе́дзенку |
Т. |
Бе́дзенкай Бе́дзенкаю |
М. |
Бе́дзенцы |
Бе́дзіна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бе́дзіна |
Р. |
Бе́дзіна |
Д. |
Бе́дзіну |
В. |
Бе́дзіна |
Т. |
Бе́дзінам |
М. |
Бе́дзіне |