бедава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
бедава́льнік | бедава́льнікі | |
бедава́льніка | бедава́льнікаў | |
бедава́льніку | бедава́льнікам | |
бедава́льніка | бедава́льнікаў | |
бедава́льнікам | бедава́льнікамі | |
бедава́льніку | бедава́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)