Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
бвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшя

расчалаве́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расчалаве́чванне
Р. расчалаве́чвання
Д. расчалаве́чванню
В. расчалаве́чванне
Т. расчалаве́чваннем
М. расчалаве́чванні

Крыніцы: piskunou2012.

расчалаве́чваць

‘пазбаўляць каго-небудзь чалавечых уласцівасцяў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. расчалаве́чваю расчалаве́чваем
2-я ас. расчалаве́чваеш расчалаве́чваеце
3-я ас. расчалаве́чвае расчалаве́чваюць
Прошлы час
м. расчалаве́чваў расчалаве́чвалі
ж. расчалаве́чвала
н. расчалаве́чвала
Загадны лад
2-я ас. расчалаве́чвай расчалаве́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час расчалаве́чваючы

Крыніцы: piskunou2012.

расчалаве́чыць

‘пазбавіць каго-небудзь чалавечых уласцівасцяў’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расчалаве́чу расчалаве́чым
2-я ас. расчалаве́чыш расчалаве́чыце
3-я ас. расчалаве́чыць расчалаве́чаць
Прошлы час
м. расчалаве́чыў расчалаве́чылі
ж. расчалаве́чыла
н. расчалаве́чыла
Загадны лад
2-я ас. расчалаве́ч расчалаве́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час расчалаве́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

расча́ленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расча́ленне
Р. расча́лення
Д. расча́ленню
В. расча́ленне
Т. расча́леннем
М. расча́ленні

Крыніцы: piskunou2012.

расча́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расча́лены расча́леная расча́ленае расча́леныя
Р. расча́ленага расча́ленай
расча́ленае		 расча́ленага расча́леных
Д. расча́ленаму расча́ленай расча́ленаму расча́леным
В. расча́лены (неадуш.)
расча́ленага (адуш.)		 расча́леную расча́ленае расча́леныя (неадуш.)
расча́леных (адуш.)
Т. расча́леным расча́ленай
расча́ленаю		 расча́леным расча́ленымі
М. расча́леным расча́ленай расча́леным расча́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расча́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расча́лены расча́леная расча́ленае расча́леныя
Р. расча́ленага расча́ленай
расча́ленае		 расча́ленага расча́леных
Д. расча́ленаму расча́ленай расча́ленаму расча́леным
В. расча́лены (неадуш.)
расча́ленага (адуш.)		 расча́леную расча́ленае расча́леныя (неадуш.)
расча́леных (адуш.)
Т. расча́леным расча́ленай
расча́ленаю		 расча́леным расча́ленымі
М. расча́леным расча́ленай расча́леным расча́леных

Кароткая форма: расча́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расча́ліць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расча́лю расча́лім
2-я ас. расча́ліш расча́ліце
3-я ас. расча́ліць расча́ляць
Прошлы час
м. расча́ліў расча́лілі
ж. расча́ліла
н. расча́ліла
Загадны лад
2-я ас. расча́ль расча́льце
Дзеепрыслоўе
прош. час расча́ліўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расча́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расча́лка расча́лкі
Р. расча́лкі расча́лак
Д. расча́лцы расча́лкам
В. расча́лку расча́лкі
Т. расча́лкай
расча́лкаю		 расча́лкамі
М. расча́лцы расча́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расча́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расча́льванне
Р. расча́львання
Д. расча́льванню
В. расча́льванне
Т. расча́льваннем
М. расча́льванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

расча́львацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. расча́льваецца расча́льваюцца
Прошлы час
м. расча́льваўся расча́льваліся
ж. расча́львалася
н. расча́львалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.