Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

праманта́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	праманта́чаны	праманта́чаная	праманта́чанае	праманта́чаныя
Р.	праманта́чанага	праманта́чанай праманта́чанае	праманта́чанага	праманта́чаных
Д.	праманта́чанаму	праманта́чанай	праманта́чанаму	праманта́чаным
В.	праманта́чаны (неадуш.) праманта́чанага (адуш.)	праманта́чаную	праманта́чанае	праманта́чаныя (неадуш.) праманта́чаных (адуш.)
Т.	праманта́чаным	праманта́чанай праманта́чанаю	праманта́чаным	праманта́чанымі
М.	праманта́чаным	праманта́чанай	праманта́чаным	праманта́чаных

Кароткая форма: праманта́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праманта́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	праманта́чванне
Р.	праманта́чвання
Д.	праманта́чванню
В.	праманта́чванне
Т.	праманта́чваннем
М.	праманта́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

праманта́чвацца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	праманта́чваецца	праманта́чваюцца
Прошлы час
м.	праманта́чваўся	праманта́чваліся
ж.	праманта́чвалася
н.	праманта́чвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

праманта́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	праманта́чваю	праманта́чваем
2-я ас.	праманта́чваеш	праманта́чваеце
3-я ас.	праманта́чвае	праманта́чваюць
Прошлы час
м.	праманта́чваў	праманта́чвалі
ж.	праманта́чвала
н.	праманта́чвала
Загадны лад
2-я ас.	праманта́чвай	праманта́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	праманта́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праманта́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	праманта́чуся	праманта́чымся
2-я ас.	праманта́чышся	праманта́чыцеся
3-я ас.	праманта́чыцца	праманта́чацца
Прошлы час
м.	праманта́чыўся	праманта́чыліся
ж.	праманта́чылася
н.	праманта́чылася
Загадны лад
2-я ас.	праманта́чся	праманта́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час	праманта́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

праманта́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	праманта́чу	праманта́чым
2-я ас.	праманта́чыш	праманта́чыце
3-я ас.	праманта́чыць	праманта́чаць
Прошлы час
м.	праманта́чыў	праманта́чылі
ж.	праманта́чыла
н.	праманта́чыла
Загадны лад
2-я ас.	праманта́ч	праманта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час	праманта́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прамапака́звальны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамапака́звальны	прамапака́звальная	прамапака́звальнае	прамапака́звальныя
Р.	прамапака́звальнага	прамапака́звальнай прамапака́звальнае	прамапака́звальнага	прамапака́звальных
Д.	прамапака́звальнаму	прамапака́звальнай	прамапака́звальнаму	прамапака́звальным
В.	прамапака́звальны (неадуш.) прамапака́звальнага (адуш.)	прамапака́звальную	прамапака́звальнае	прамапака́звальныя (неадуш.) прамапака́звальных (адуш.)
Т.	прамапака́звальным	прамапака́звальнай прамапака́звальнаю	прамапака́звальным	прамапака́звальнымі
М.	прамапака́звальным	прамапака́звальнай	прамапака́звальным	прамапака́звальных

Крыніцы: piskunou2012.

прамаразме́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прамаразме́шчаны	прамаразме́шчаная	прамаразме́шчанае	прамаразме́шчаныя
Р.	прамаразме́шчанага	прамаразме́шчанай прамаразме́шчанае	прамаразме́шчанага	прамаразме́шчаных
Д.	прамаразме́шчанаму	прамаразме́шчанай	прамаразме́шчанаму	прамаразме́шчаным
В.	прамаразме́шчаны (неадуш.) прамаразме́шчанага (адуш.)	прамаразме́шчаную	прамаразме́шчанае	прамаразме́шчаныя (неадуш.) прамаразме́шчаных (адуш.)
Т.	прамаразме́шчаным	прамаразме́шчанай прамаразме́шчанаю	прамаразме́шчаным	прамаразме́шчанымі
М.	прамаразме́шчаным	прамаразме́шчанай	прамаразме́шчаным	прамаразме́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

прамаракава́ць

‘правесці час у маракаванні - абдумванні чаго-небудзь (прамаракаваць на чым-небудзь)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	прамараку́ю	прамараку́ем
2-я ас.	прамараку́еш	прамараку́еце
3-я ас.	прамараку́е	прамараку́юць
Прошлы час
м.	прамаракава́ў	прамаракава́лі
ж.	прамаракава́ла
н.	прамаракава́ла
Загадны лад
2-я ас.	прамараку́й	прамараку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час	прамаракава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прама́раны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прама́раны	прама́раная	прама́ранае	прама́раныя
Р.	прама́ранага	прама́ранай прама́ранае	прама́ранага	прама́раных
Д.	прама́ранаму	прама́ранай	прама́ранаму	прама́раным
В.	прама́раны (неадуш.) прама́ранага (адуш.)	прама́раную	прама́ранае	прама́раныя (неадуш.) прама́раных (адуш.)
Т.	прама́раным	прама́ранай прама́ранаю	прама́раным	прама́ранымі
М.	прама́раным	прама́ранай	прама́раным	прама́раных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)