праманта́чыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праманта́чуся праманта́чымся
2-я ас. праманта́чышся праманта́чыцеся
3-я ас. праманта́чыцца праманта́чацца
Прошлы час
м. праманта́чыўся праманта́чыліся
ж. праманта́чылася
н. праманта́чылася
Загадны лад
2-я ас. праманта́чся праманта́чцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час праманта́чыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)