праманта́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праманта́чванне | |
| праманта́чвання | |
| праманта́чванню | |
| праманта́чванне | |
| праманта́чваннем | |
| праманта́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)