праманта́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праманта́чу праманта́чым
2-я ас. праманта́чыш праманта́чыце
3-я ас. праманта́чыць праманта́чаць
Прошлы час
м. праманта́чыў праманта́чылі
ж. праманта́чыла
н. праманта́чыла
Загадны лад
2-я ас. праманта́ч праманта́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час праманта́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)