Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

узбо́ўтнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. узбо́ўтнецца узбо́ўтнуцца
Прошлы час
м. узбо́ўтнуўся узбо́ўтнуліся
ж. узбо́ўтнулася
н. узбо́ўтнулася
Дзеепрыслоўе
прош. час узбо́ўтнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

узбо́ўтнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узбо́ўтну узбо́ўтнем
2-я ас. узбо́ўтнеш узбо́ўтнеце
3-я ас. узбо́ўтне узбо́ўтнуць
Прошлы час
м. узбо́ўтнуў узбо́ўтнулі
ж. узбо́ўтнула
н. узбо́ўтнула
Загадны лад
2-я ас. узбо́ўтні узбо́ўтніце
Дзеепрыслоўе
прош. час узбо́ўтнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узбо́ч

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узбо́ч

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
узбо́ч - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узбо́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбо́чны узбо́чная узбо́чнае узбо́чныя
Р. узбо́чнага узбо́чнай
узбо́чнае
узбо́чнага узбо́чных
Д. узбо́чнаму узбо́чнай узбо́чнаму узбо́чным
В. узбо́чны (неадуш.)
узбо́чнага (адуш.)
узбо́чную узбо́чнае узбо́чныя (неадуш.)
узбо́чных (адуш.)
Т. узбо́чным узбо́чнай
узбо́чнаю
узбо́чным узбо́чнымі
М. узбо́чным узбо́чнай узбо́чным узбо́чных

Крыніцы: piskunou2012.

узбо́чына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. узбо́чына узбо́чыны
Р. узбо́чыны узбо́чын
Д. узбо́чыне узбо́чынам
В. узбо́чыну узбо́чыны
Т. узбо́чынай
узбо́чынаю
узбо́чынамі
М. узбо́чыне узбо́чынах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узбрае́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. узбрае́нне узбрае́нні
Р. узбрае́ння узбрае́нняў
Д. узбрае́нню узбрае́нням
В. узбрае́нне узбрае́нні
Т. узбрае́ннем узбрае́ннямі
М. узбрае́нні узбрае́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узбро́енасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. узбро́енасць
Р. узбро́енасці
Д. узбро́енасці
В. узбро́енасць
Т. узбро́енасцю
М. узбро́енасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

узбро́енне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. узбро́енне
Р. узбро́ення
Д. узбро́енню
В. узбро́енне
Т. узбро́еннем
М. узбро́енні

Крыніцы: piskunou2012.

узбро́ены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбро́ены узбро́еная узбро́енае узбро́еныя
Р. узбро́енага узбро́енай
узбро́енае
узбро́енага узбро́еных
Д. узбро́енаму узбро́енай узбро́енаму узбро́еным
В. узбро́ены (неадуш.)
узбро́енага (адуш.)
узбро́еную узбро́енае узбро́еныя (неадуш.)
узбро́еных (адуш.)
Т. узбро́еным узбро́енай
узбро́енаю
узбро́еным узбро́енымі
М. узбро́еным узбро́енай узбро́еным узбро́еных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.