Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

пато́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	пато́чны	пато́чная	пато́чнае	пато́чныя
Р.	пато́чнага	пато́чнай пато́чнае	пато́чнага	пато́чных
Д.	пато́чнаму	пато́чнай	пато́чнаму	пато́чным
В.	пато́чны (неадуш.) пато́чнага (адуш.)	пато́чную	пато́чнае	пато́чныя (неадуш.) пато́чных (адуш.)
Т.	пато́чным	пато́чнай пато́чнаю	пато́чным	пато́чнымі
М.	пато́чным	пато́чнай	пато́чным	пато́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

патрабава́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
патрабава́льна	патрабава́льней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

патрабава́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

патрабава́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

патрабава́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	патрабава́льніца	патрабава́льніцы
Р.	патрабава́льніцы	патрабава́льніц
Д.	патрабава́льніцы	патрабава́льніцам
В.	патрабава́льніцу	патрабава́льніц
Т.	патрабава́льніцай патрабава́льніцаю	патрабава́льніцамі
М.	патрабава́льніцы	патрабава́льніцах

Крыніцы: sbm2012.

патрабава́льны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	патрабава́льны	патрабава́льная	патрабава́льнае	патрабава́льныя
Р.	патрабава́льнага	патрабава́льнай патрабава́льнае	патрабава́льнага	патрабава́льных
Д.	патрабава́льнаму	патрабава́льнай	патрабава́льнаму	патрабава́льным
В.	патрабава́льны (неадуш.) патрабава́льнага (адуш.)	патрабава́льную	патрабава́льнае	патрабава́льныя (неадуш.) патрабава́льных (адуш.)
Т.	патрабава́льным	патрабава́льнай патрабава́льнаю	патрабава́льным	патрабава́льнымі
М.	патрабава́льным	патрабава́льнай	патрабава́льным	патрабава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

патрабава́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	патрабава́льны	патрабава́льная	патрабава́льнае	патрабава́льныя
Р.	патрабава́льнага	патрабава́льнай патрабава́льнае	патрабава́льнага	патрабава́льных
Д.	патрабава́льнаму	патрабава́льнай	патрабава́льнаму	патрабава́льным
В.	патрабава́льны (неадуш.) патрабава́льнага (адуш.)	патрабава́льную	патрабава́льнае	патрабава́льныя (неадуш.) патрабава́льных (адуш.)
Т.	патрабава́льным	патрабава́льнай патрабава́льнаю	патрабава́льным	патрабава́льнымі
М.	патрабава́льным	патрабава́льнай	патрабава́льным	патрабава́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

патрабава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

патрабава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	патрабава́ны	патрабава́ная	патрабава́нае	патрабава́ныя
Р.	патрабава́нага	патрабава́най патрабава́нае	патрабава́нага	патрабава́ных
Д.	патрабава́наму	патрабава́най	патрабава́наму	патрабава́ным
В.	патрабава́ны (неадуш.) патрабава́нага (адуш.)	патрабава́ную	патрабава́нае	патрабава́ныя (неадуш.) патрабава́ных (адуш.)
Т.	патрабава́ным	патрабава́най патрабава́наю	патрабава́ным	патрабава́нымі
М.	патрабава́ным	патрабава́най	патрабава́ным	патрабава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

патрабава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	патрабава́ны	патрабава́ная	патрабава́нае	патрабава́ныя
Р.	патрабава́нага	патрабава́най патрабава́нае	патрабава́нага	патрабава́ных
Д.	патрабава́наму	патрабава́най	патрабава́наму	патрабава́ным
В.	патрабава́ны (неадуш.) патрабава́нага (адуш.)	патрабава́ную	патрабава́нае	патрабава́ныя (неадуш.) патрабава́ных (адуш.)
Т.	патрабава́ным	патрабава́най патрабава́наю	патрабава́ным	патрабава́нымі
М.	патрабава́ным	патрабава́най	патрабава́ным	патрабава́ных

Кароткая форма: патрабава́на.

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum