неўсталява́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўсталява́ны |
неўсталява́ная |
неўсталява́нае |
неўсталява́ныя |
Р. |
неўсталява́нага |
неўсталява́най неўсталява́нае |
неўсталява́нага |
неўсталява́ных |
Д. |
неўсталява́наму |
неўсталява́най |
неўсталява́наму |
неўсталява́ным |
В. |
неўсталява́ны (неадуш.) неўсталява́нага (адуш.) |
неўсталява́ную |
неўсталява́нае |
неўсталява́ныя (неадуш.) неўсталява́ных (адуш.) |
Т. |
неўсталява́ным |
неўсталява́най неўсталява́наю |
неўсталява́ным |
неўсталява́нымі |
М. |
неўсталява́ным |
неўсталява́най |
неўсталява́ным |
неўсталява́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўстано́ўленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўстано́ўленасць |
Р. |
неўстано́ўленасці |
Д. |
неўстано́ўленасці |
В. |
неўстано́ўленасць |
Т. |
неўстано́ўленасцю |
М. |
неўстано́ўленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўстано́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўстано́ўлены |
неўстано́ўленая |
неўстано́ўленае |
неўстано́ўленыя |
Р. |
неўстано́ўленага |
неўстано́ўленай неўстано́ўленае |
неўстано́ўленага |
неўстано́ўленых |
Д. |
неўстано́ўленаму |
неўстано́ўленай |
неўстано́ўленаму |
неўстано́ўленым |
В. |
неўстано́ўлены (неадуш.) неўстано́ўленага (адуш.) |
неўстано́ўленую |
неўстано́ўленае |
неўстано́ўленыя (неадуш.) неўстано́ўленых (адуш.) |
Т. |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленай неўстано́ўленаю |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленымі |
М. |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленай |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неўстано́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўстано́ўлены |
неўстано́ўленая |
неўстано́ўленае |
неўстано́ўленыя |
Р. |
неўстано́ўленага |
неўстано́ўленай неўстано́ўленае |
неўстано́ўленага |
неўстано́ўленых |
Д. |
неўстано́ўленаму |
неўстано́ўленай |
неўстано́ўленаму |
неўстано́ўленым |
В. |
неўстано́ўлены (неадуш.) неўстано́ўленага (адуш.) |
неўстано́ўленую |
неўстано́ўленае |
неўстано́ўленыя (неадуш.) неўстано́ўленых (адуш.) |
Т. |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленай неўстано́ўленаю |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленымі |
М. |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленай |
неўстано́ўленым |
неўстано́ўленых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
неўстраша́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўстраша́льнасць |
Р. |
неўстраша́льнасці |
Д. |
неўстраша́льнасці |
В. |
неўстраша́льнасць |
Т. |
неўстраша́льнасцю |
М. |
неўстраша́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўстрашо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
неўстрашо́ны |
неўстрашо́ная |
неўстрашо́нае |
неўстрашо́ныя |
Р. |
неўстрашо́нага |
неўстрашо́най неўстрашо́нае |
неўстрашо́нага |
неўстрашо́ных |
Д. |
неўстрашо́наму |
неўстрашо́най |
неўстрашо́наму |
неўстрашо́ным |
В. |
неўстрашо́ны (неадуш.) неўстрашо́нага (адуш.) |
неўстрашо́ную |
неўстрашо́нае |
неўстрашо́ныя (неадуш.) неўстрашо́ных (адуш.) |
Т. |
неўстрашо́ным |
неўстрашо́най неўстрашо́наю |
неўстрашо́ным |
неўстрашо́нымі |
М. |
неўстрашо́ным |
неўстрашо́най |
неўстрашо́ным |
неўстрашо́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
неўстрыма́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
неўстрыма́нне |
Р. |
неўстрыма́ння |
Д. |
неўстрыма́нню |
В. |
неўстрыма́нне |
Т. |
неўстрыма́ннем |
М. |
неўстрыма́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.