неўстано́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неўстано́ўлены неўстано́ўленая неўстано́ўленае неўстано́ўленыя
Р. неўстано́ўленага неўстано́ўленай
неўстано́ўленае		 неўстано́ўленага неўстано́ўленых
Д. неўстано́ўленаму неўстано́ўленай неўстано́ўленаму неўстано́ўленым
В. неўстано́ўлены (неадуш.)
неўстано́ўленага (адуш.)		 неўстано́ўленую неўстано́ўленае неўстано́ўленыя (неадуш.)
неўстано́ўленых (адуш.)
Т. неўстано́ўленым неўстано́ўленай
неўстано́ўленаю		 неўстано́ўленым неўстано́ўленымі
М. неўстано́ўленым неўстано́ўленай неўстано́ўленым неўстано́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)