Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

вымуро́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вымуро́ўваю вымуро́ўваем
2-я ас. вымуро́ўваеш вымуро́ўваеце
3-я ас. вымуро́ўвае вымуро́ўваюць
Прошлы час
м. вымуро́ўваў вымуро́ўвалі
ж. вымуро́ўвала
н. вымуро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. вымуро́ўвай вымуро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вымуро́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

вы́мусіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мушу вы́мусім
2-я ас. вы́мусіш вы́мусіце
3-я ас. вы́мусіць вы́мусяць
Прошлы час
м. вы́мусіў вы́мусілі
ж. вы́мусіла
н. вы́мусіла
Загадны лад
2-я ас. вы́мусі вы́мусіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́мусіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вы́мухрыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мухру вы́мухрым
2-я ас. вы́мухрыш вы́мухрыце
3-я ас. вы́мухрыць вы́мухраць
Прошлы час
м. вы́мухрыў вы́мухрылі
ж. вы́мухрыла
н. вы́мухрыла
Загадны лад
2-я ас. вы́мухры вы́мухрыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́мухрыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́муціць

‘выпрасіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́мучу вы́муцім
2-я ас. вы́муціш вы́муціце
3-я ас. вы́муціць вы́муцяць
Прошлы час
м. вы́муціў вы́муцілі
ж. вы́муціла
н. вы́муціла
Загадны лад
2-я ас. вы́муці вы́муціце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́муціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

вы́мучана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
вы́мучана вы́мучаней -

Крыніцы: piskunou2012.

вы́мучанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. вы́мучанасць
Р. вы́мучанасці
Д. вы́мучанасці
В. вы́мучанасць
Т. вы́мучанасцю
М. вы́мучанасці

Крыніцы: piskunou2012.

вы́мучаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́мучаны вы́мучаная вы́мучанае вы́мучаныя
Р. вы́мучанага вы́мучанай
вы́мучанае
вы́мучанага вы́мучаных
Д. вы́мучанаму вы́мучанай вы́мучанаму вы́мучаным
В. вы́мучаны (неадуш.)
вы́мучанага (адуш.)
вы́мучаную вы́мучанае вы́мучаныя (неадуш.)
вы́мучаных (адуш.)
Т. вы́мучаным вы́мучанай
вы́мучанаю
вы́мучаным вы́мучанымі
М. вы́мучаным вы́мучанай вы́мучаным вы́мучаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вы́мучаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́мучаны вы́мучаная вы́мучанае вы́мучаныя
Р. вы́мучанага вы́мучанай
вы́мучанае
вы́мучанага вы́мучаных
Д. вы́мучанаму вы́мучанай вы́мучанаму вы́мучаным
В. вы́мучаны (неадуш.)
вы́мучанага (адуш.)
вы́мучаную вы́мучанае вы́мучаныя (неадуш.)
вы́мучаных (адуш.)
Т. вы́мучаным вы́мучанай
вы́мучанаю
вы́мучаным вы́мучанымі
М. вы́мучаным вы́мучанай вы́мучаным вы́мучаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

вы́мучаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вы́мучаны вы́мучаная вы́мучанае вы́мучаныя
Р. вы́мучанага вы́мучанай
вы́мучанае
вы́мучанага вы́мучаных
Д. вы́мучанаму вы́мучанай вы́мучанаму вы́мучаным
В. вы́мучаны (неадуш.)
вы́мучанага (адуш.)
вы́мучаную вы́мучанае вы́мучаныя (неадуш.)
вы́мучаных (адуш.)
Т. вы́мучаным вы́мучанай
вы́мучанаю
вы́мучаным вы́мучанымі
М. вы́мучаным вы́мучанай вы́мучаным вы́мучаных

Кароткая форма: вы́мучана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

выму́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. выму́чванне
Р. выму́чвання
Д. выму́чванню
В. выму́чванне
Т. выму́чваннем
М. выму́чванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.