вы́муціць
‘выпрасіць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| вы́мучу | вы́муцім | |
| вы́муціш | вы́муціце | |
| вы́муціць | вы́муцяць | |
| Прошлы час | ||
| вы́муціў | вы́муцілі | |
| вы́муціла | ||
| вы́муціла | ||
| Загадны лад | ||
| вы́муці | вы́муціце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вы́муціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)