буры́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
буры́льны |
буры́льная |
буры́льнае |
буры́льныя |
Р. |
буры́льнага |
буры́льнай буры́льнае |
буры́льнага |
буры́льных |
Д. |
буры́льнаму |
буры́льнай |
буры́льнаму |
буры́льным |
В. |
буры́льны (неадуш.) буры́льнага (адуш.) |
буры́льную |
буры́льнае |
буры́льныя (неадуш.) буры́льных (адуш.) |
Т. |
буры́льным |
буры́льнай буры́льнаю |
буры́льным |
буры́льнымі |
М. |
буры́льным |
буры́льнай |
буры́льным |
буры́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буры́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
буры́льшчык |
буры́льшчыкі |
Р. |
буры́льшчыка |
буры́льшчыкаў |
Д. |
буры́льшчыку |
буры́льшчыкам |
В. |
буры́льшчыка |
буры́льшчыкаў |
Т. |
буры́льшчыкам |
буры́льшчыкамі |
М. |
буры́льшчыку |
буры́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
буры́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
буры́льшчыца |
буры́льшчыцы |
Р. |
буры́льшчыцы |
буры́льшчыц |
Д. |
буры́льшчыцы |
буры́льшчыцам |
В. |
буры́льшчыцу |
буры́льшчыц |
Т. |
буры́льшчыцай буры́льшчыцаю |
буры́льшчыцамі |
М. |
буры́льшчыцы |
буры́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
бурымэ́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
бурымэ́ |
бурымэ́ |
Р. |
бурымэ́ |
бурымэ́ |
Д. |
бурымэ́ |
бурымэ́ |
В. |
бурымэ́ |
бурымэ́ |
Т. |
бурымэ́ |
бурымэ́ |
М. |
бурымэ́ |
бурымэ́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
буры́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
бу́рыцца |
бу́рацца |
Прошлы час |
м. |
буры́ўся |
буры́ліся |
ж. |
буры́лася |
н. |
буры́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
буры́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
буру́ |
бу́рым |
2-я ас. |
бу́рыш |
бу́рыце |
3-я ас. |
бу́рыць |
бу́раць |
Прошлы час |
м. |
буры́ў |
буры́лі |
ж. |
буры́ла |
н. |
буры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
буры́ |
буры́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
бу́рачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бу́рыя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
Бу́рыя |
Р. |
Бу́рых |
Д. |
Бу́рым |
В. |
Бу́рыя |
Т. |
Бу́рымі |
М. |
Бу́рых |
бурэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бурэ́нне |
Р. |
бурэ́ння |
Д. |
бурэ́нню |
В. |
бурэ́нне |
Т. |
бурэ́ннем |
М. |
бурэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бурэ́ня
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бурэ́ня |
бурэ́ні |
Р. |
бурэ́ні |
бурэ́нь |
Д. |
бурэ́ні |
бурэ́ням |
В. |
бурэ́ню |
бурэ́нь |
Т. |
бурэ́няй бурэ́няю |
бурэ́нямі |
М. |
бурэ́ні |
бурэ́нях |
Крыніцы:
piskunou2012.