разрэ́джвальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разрэ́джвальнік |
разрэ́джвальнікі |
| Р. |
разрэ́джвальніка |
разрэ́джвальнікаў |
| Д. |
разрэ́джвальніку |
разрэ́джвальнікам |
| В. |
разрэ́джвальнік |
разрэ́джвальнікі |
| Т. |
разрэ́джвальнікам |
разрэ́джвальнікамі |
| М. |
разрэ́джвальніку |
разрэ́джвальніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разрэ́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разрэ́джванне |
| Р. |
разрэ́джвання |
| Д. |
разрэ́джванню |
| В. |
разрэ́джванне |
| Т. |
разрэ́джваннем |
| М. |
разрэ́джванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разрэ́джвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разрэ́джваецца |
разрэ́джваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разрэ́джваўся |
разрэ́джваліся |
| ж. |
разрэ́джвалася |
| н. |
разрэ́джвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разрэ́джваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разрэ́джваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разрэ́джваю |
разрэ́джваем |
| 2-я ас. |
разрэ́джваеш |
разрэ́джваеце |
| 3-я ас. |
разрэ́джвае |
разрэ́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разрэ́джваў |
разрэ́джвалі |
| ж. |
разрэ́джвала |
| н. |
разрэ́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разрэ́джвай |
разрэ́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разрэ́джваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разрэ́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
разрэ́дзіцца |
разрэ́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
разрэ́дзіўся |
разрэ́дзіліся |
| ж. |
разрэ́дзілася |
| н. |
разрэ́дзілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разрэ́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разрэ́джу |
разрэ́дзім |
| 2-я ас. |
разрэ́дзіш |
разрэ́дзіце |
| 3-я ас. |
разрэ́дзіць |
разрэ́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
разрэ́дзіў |
разрэ́дзілі |
| ж. |
разрэ́дзіла |
| н. |
разрэ́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разрэ́дзь |
разрэ́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разрэ́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разрэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
разрэ́з |
разрэ́зы |
| Р. |
разрэ́зу |
разрэ́заў |
| Д. |
разрэ́зу |
разрэ́зам |
| В. |
разрэ́з |
разрэ́зы |
| Т. |
разрэ́зам |
разрэ́замі |
| М. |
разрэ́зе |
разрэ́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
разрэ́заны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разрэ́заны |
разрэ́заная |
разрэ́занае |
разрэ́заныя |
| Р. |
разрэ́занага |
разрэ́занай разрэ́занае |
разрэ́занага |
разрэ́заных |
| Д. |
разрэ́занаму |
разрэ́занай |
разрэ́занаму |
разрэ́заным |
| В. |
разрэ́заны (неадуш.) разрэ́занага (адуш.) |
разрэ́заную |
разрэ́занае |
разрэ́заныя (неадуш.) разрэ́заных (адуш.) |
| Т. |
разрэ́заным |
разрэ́занай разрэ́занаю |
разрэ́заным |
разрэ́занымі |
| М. |
разрэ́заным |
разрэ́занай |
разрэ́заным |
разрэ́заных |
Кароткая форма: разрэ́зана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.