разжэ́ньваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разжэ́ньваю |
разжэ́ньваем |
| 2-я ас. |
разжэ́ньваеш |
разжэ́ньваеце |
| 3-я ас. |
разжэ́ньвае |
разжэ́ньваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разжэ́ньваў |
разжэ́ньвалі |
| ж. |
разжэ́ньвала |
| н. |
разжэ́ньвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разжэ́ньвай |
разжэ́ньвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разжэ́ньваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раззалаці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззалачу́ |
раззало́цім |
| 2-я ас. |
раззало́ціш |
раззало́ціце |
| 3-я ас. |
раззало́ціць |
раззало́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
раззалаці́ў |
раззалаці́лі |
| ж. |
раззалаці́ла |
| н. |
раззалаці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раззалаці́ |
раззалаці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раззалаці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раззало́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззало́чаны |
раззало́чаная |
раззало́чанае |
раззало́чаныя |
| Р. |
раззало́чанага |
раззало́чанай раззало́чанае |
раззало́чанага |
раззало́чаных |
| Д. |
раззало́чанаму |
раззало́чанай |
раззало́чанаму |
раззало́чаным |
| В. |
раззало́чаны (неадуш.) раззало́чанага (адуш.) |
раззало́чаную |
раззало́чанае |
раззало́чаныя (неадуш.) раззало́чаных (адуш.) |
| Т. |
раззало́чаным |
раззало́чанай раззало́чанаю |
раззало́чаным |
раззало́чанымі |
| М. |
раззало́чаным |
раззало́чанай |
раззало́чаным |
раззало́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
раззало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззало́чаны |
раззало́чаная |
раззало́чанае |
раззало́чаныя |
| Р. |
раззало́чанага |
раззало́чанай раззало́чанае |
раззало́чанага |
раззало́чаных |
| Д. |
раззало́чанаму |
раззало́чанай |
раззало́чанаму |
раззало́чаным |
| В. |
раззало́чаны (неадуш.) раззало́чанага (адуш.) |
раззало́чаную |
раззало́чанае |
раззало́чаныя (неадуш.) раззало́чаных (адуш.) |
| Т. |
раззало́чаным |
раззало́чанай раззало́чанаю |
раззало́чаным |
раззало́чанымі |
| М. |
раззало́чаным |
раззало́чанай |
раззало́чаным |
раззало́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
раззало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззало́чаны |
раззало́чаная |
раззало́чанае |
раззало́чаныя |
| Р. |
раззало́чанага |
раззало́чанай раззало́чанае |
раззало́чанага |
раззало́чаных |
| Д. |
раззало́чанаму |
раззало́чанай |
раззало́чанаму |
раззало́чаным |
| В. |
раззало́чаны (неадуш.) раззало́чанага (адуш.) |
раззало́чаную |
раззало́чанае |
раззало́чаныя (неадуш.) раззало́чаных (адуш.) |
| Т. |
раззало́чаным |
раззало́чанай раззало́чанаю |
раззало́чаным |
раззало́чанымі |
| М. |
раззало́чаным |
раззало́чанай |
раззало́чаным |
раззало́чаных |
Кароткая форма: раззало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
раззало́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раззало́чванне |
| Р. |
раззало́чвання |
| Д. |
раззало́чванню |
| В. |
раззало́чванне |
| Т. |
раззало́чваннем |
| М. |
раззало́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
раззало́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раззало́чваю |
раззало́чваем |
| 2-я ас. |
раззало́чваеш |
раззало́чваеце |
| 3-я ас. |
раззало́чвае |
раззало́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раззало́чваў |
раззало́чвалі |
| ж. |
раззало́чвала |
| н. |
раззало́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раззало́чвай |
раззало́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раззало́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раззбрае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
раззбрае́нне |
| Р. |
раззбрае́ння |
| Д. |
раззбрае́нню |
| В. |
раззбрае́нне |
| Т. |
раззбрае́ннем |
| М. |
раззбрае́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раззбро́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раззбро́ены |
раззбро́еная |
раззбро́енае |
раззбро́еныя |
| Р. |
раззбро́енага |
раззбро́енай раззбро́енае |
раззбро́енага |
раззбро́еных |
| Д. |
раззбро́енаму |
раззбро́енай |
раззбро́енаму |
раззбро́еным |
| В. |
раззбро́ены (неадуш.) раззбро́енага (адуш.) |
раззбро́еную |
раззбро́енае |
раззбро́еныя (неадуш.) раззбро́еных (адуш.) |
| Т. |
раззбро́еным |
раззбро́енай раззбро́енаю |
раззбро́еным |
раззбро́енымі |
| М. |
раззбро́еным |
раззбро́енай |
раззбро́еным |
раззбро́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.