Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

указе́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. указе́я указе́і
Р. указе́і указе́й
Д. указе́і указе́ям
В. указе́ю указе́і
Т. указе́яй
указе́яю
указе́ямі
М. указе́і указе́ях

Крыніцы: piskunou2012.

ука́зка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ука́зка ука́зкі
Р. ука́зкі ука́зак
Д. ука́зцы ука́зкам
В. ука́зку ука́зкі
Т. ука́зкай
ука́зкаю
ука́зкамі
М. ука́зцы ука́зках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ука́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ука́зны ука́зная ука́знае ука́зныя
Р. ука́знага ука́знай
ука́знае
ука́знага ука́зных
Д. ука́знаму ука́знай ука́знаму ука́зным
В. ука́зны (неадуш.)
ука́знага (адуш.)
ука́зную ука́знае ука́зныя (неадуш.)
ука́зных (адуш.)
Т. ука́зным ука́знай
ука́знаю
ука́зным ука́знымі
М. ука́зным ука́знай ука́зным ука́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ука́зчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ука́зчык ука́зчыкі
Р. ука́зчыка ука́зчыкаў
Д. ука́зчыку ука́зчыкам
В. ука́зчыка ука́зчыкаў
Т. ука́зчыкам ука́зчыкамі
М. ука́зчыку ука́зчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ука́зчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ука́зчыца ука́зчыцы
Р. ука́зчыцы ука́зчыц
Д. ука́зчыцы ука́зчыцам
В. ука́зчыцу ука́зчыц
Т. ука́зчыцай
ука́зчыцаю
ука́зчыцамі
М. ука́зчыцы ука́зчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ука́кацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ука́каюся ука́каемся
2-я ас. ука́каешся ука́каецеся
3-я ас. ука́каецца ука́каюцца
Прошлы час
м. ука́каўся ука́каліся
ж. ука́калася
н. ука́калася
Загадны лад
2-я ас. ука́кайся ука́кайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час ука́каўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

укако́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укако́шаны укако́шаная укако́шанае укако́шаныя
Р. укако́шанага укако́шанай
укако́шанае
укако́шанага укако́шаных
Д. укако́шанаму укако́шанай укако́шанаму укако́шаным
В. укако́шаны (неадуш.)
укако́шанага (адуш.)
укако́шаную укако́шанае укако́шаныя (неадуш.)
укако́шаных (адуш.)
Т. укако́шаным укако́шанай
укако́шанаю
укако́шаным укако́шанымі
М. укако́шаным укако́шанай укако́шаным укако́шаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укако́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укако́шаны укако́шаная укако́шанае укако́шаныя
Р. укако́шанага укако́шанай
укако́шанае
укако́шанага укако́шаных
Д. укако́шанаму укако́шанай укако́шанаму укако́шаным
В. укако́шаны (неадуш.)
укако́шанага (адуш.)
укако́шаную укако́шанае укако́шаныя (неадуш.)
укако́шаных (адуш.)
Т. укако́шаным укако́шанай
укако́шанаю
укако́шаным укако́шанымі
М. укако́шаным укако́шанай укако́шаным укако́шаных

Кароткая форма: укако́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укако́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. укако́шваю укако́шваем
2-я ас. укако́шваеш укако́шваеце
3-я ас. укако́швае укако́шваюць
Прошлы час
м. укако́шваў укако́швалі
ж. укако́швала
н. укако́швала
Загадны лад
2-я ас. укако́швай укако́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час укако́шваючы

Крыніцы: piskunou2012.

укако́шыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укако́шу укако́шым
2-я ас. укако́шыш укако́шыце
3-я ас. укако́шыць укако́шаць
Прошлы час
м. укако́шыў укако́шылі
ж. укако́шыла
н. укако́шыла
Загадны лад
2-я ас. укако́ш укако́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час укако́шыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.