уз’язджа́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’язджа́ю |
уз’язджа́ем |
| 2-я ас. |
уз’язджа́еш |
уз’язджа́еце |
| 3-я ас. |
уз’язджа́е |
уз’язджа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
уз’язджа́ў |
уз’язджа́лі |
| ж. |
уз’язджа́ла |
| н. |
уз’язджа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’язджа́й |
уз’язджа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уз’язджа́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узязю́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узязю́люся |
узязю́лімся |
| 2-я ас. |
узязю́лішся |
узязю́ліцеся |
| 3-я ас. |
узязю́ліцца |
узязю́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
узязю́ліўся |
узязю́ліліся |
| ж. |
узязю́лілася |
| н. |
узязю́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узязю́лься |
узязю́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узязю́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
узяле́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узяле́нены |
узяле́неная |
узяле́ненае |
узяле́неныя |
| Р. |
узяле́ненага |
узяле́ненай узяле́ненае |
узяле́ненага |
узяле́неных |
| Д. |
узяле́ненаму |
узяле́ненай |
узяле́ненаму |
узяле́неным |
| В. |
узяле́нены (неадуш.) узяле́ненага (адуш.) |
узяле́неную |
узяле́ненае |
узяле́неныя (неадуш.) узяле́неных (адуш.) |
| Т. |
узяле́неным |
узяле́ненай узяле́ненаю |
узяле́неным |
узяле́ненымі |
| М. |
узяле́неным |
узяле́ненай |
узяле́неным |
узяле́неных |
Крыніцы:
piskunou2012.
узяле́ніць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узяле́ню |
узяле́нім |
| 2-я ас. |
узяле́ніш |
узяле́ніце |
| 3-я ас. |
узяле́ніць |
узяле́няць |
| Прошлы час |
| м. |
узяле́ніў |
узяле́нілі |
| ж. |
узяле́ніла |
| н. |
узяле́ніла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узяле́нь |
узяле́ньце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узяле́ніўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’я́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’я́люся |
уз’я́лімся |
| 2-я ас. |
уз’я́лішся |
уз’я́ліцеся |
| 3-я ас. |
уз’я́ліцца |
уз’я́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’я́ліўся |
уз’я́ліліся |
| ж. |
уз’я́лілася |
| н. |
уз’я́лілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’я́лься |
уз’я́льцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’я́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’я́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’я́лю |
уз’я́лім |
| 2-я ас. |
уз’я́ліш |
уз’я́ліце |
| 3-я ас. |
уз’я́ліць |
уз’я́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
уз’я́ліў |
уз’я́лілі |
| ж. |
уз’я́ліла |
| н. |
уз’я́ліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’я́ль |
уз’я́льце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’я́ліўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узя́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узя́так |
| Р. |
узя́тку |
| Д. |
узя́тку |
| В. |
узя́так |
| Т. |
узя́ткам |
| М. |
узя́тку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
узя́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узя́ты |
узя́тая |
узя́тае |
узя́тыя |
| Р. |
узя́тага |
узя́тай узя́тае |
узя́тага |
узя́тых |
| Д. |
узя́таму |
узя́тай |
узя́таму |
узя́тым |
| В. |
узя́ты (неадуш.) узя́тага (адуш.) |
узя́тую |
узя́тае |
узя́тыя (неадуш.) узя́тых (адуш.) |
| Т. |
узя́тым |
узя́тай узя́таю |
узя́тым |
узя́тымі |
| М. |
узя́тым |
узя́тай |
узя́тым |
узя́тых |
Кароткая форма: узя́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.