Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

абмо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́ўлены абмо́ўленая абмо́ўленае абмо́ўленыя
Р. абмо́ўленага абмо́ўленай
абмо́ўленае		 абмо́ўленага абмо́ўленых
Д. абмо́ўленаму абмо́ўленай абмо́ўленаму абмо́ўленым
В. абмо́ўлены (неадуш.)
абмо́ўленага (адуш.)		 абмо́ўленую абмо́ўленае абмо́ўленыя (неадуш.)
абмо́ўленых (адуш.)
Т. абмо́ўленым абмо́ўленай
абмо́ўленаю		 абмо́ўленым абмо́ўленымі
М. абмо́ўленым абмо́ўленай абмо́ўленым абмо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абмо́ўнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абмо́ўнік абмо́ўнікі
Р. абмо́ўніка абмо́ўнікаў
Д. абмо́ўніку абмо́ўнікам
В. абмо́ўніка абмо́ўнікаў
Т. абмо́ўнікам абмо́ўнікамі
М. абмо́ўніку абмо́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

абмо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абмо́ўніца абмо́ўніцы
Р. абмо́ўніцы абмо́ўніц
Д. абмо́ўніцы абмо́ўніцам
В. абмо́ўніцу абмо́ўніц
Т. абмо́ўніцай
абмо́ўніцаю		 абмо́ўніцамі
М. абмо́ўніцы абмо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

абмо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́ўны абмо́ўная абмо́ўнае абмо́ўныя
Р. абмо́ўнага абмо́ўнай
абмо́ўнае		 абмо́ўнага абмо́ўных
Д. абмо́ўнаму абмо́ўнай абмо́ўнаму абмо́ўным
В. абмо́ўны (неадуш.)
абмо́ўнага (адуш.)		 абмо́ўную абмо́ўнае абмо́ўныя (неадуш.)
абмо́ўных (адуш.)
Т. абмо́ўным абмо́ўнай
абмо́ўнаю		 абмо́ўным абмо́ўнымі
М. абмо́ўным абмо́ўнай абмо́ўным абмо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

абмо́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́чаны абмо́чаная абмо́чанае абмо́чаныя
Р. абмо́чанага абмо́чанай
абмо́чанае		 абмо́чанага абмо́чаных
Д. абмо́чанаму абмо́чанай абмо́чанаму абмо́чаным
В. абмо́чаны (неадуш.)
абмо́чанага (адуш.)		 абмо́чаную абмо́чанае абмо́чаныя (неадуш.)
абмо́чаных (адуш.)
Т. абмо́чаным абмо́чанай
абмо́чанаю		 абмо́чаным абмо́чанымі
М. абмо́чаным абмо́чанай абмо́чаным абмо́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абмо́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абмо́чаны абмо́чаная абмо́чанае абмо́чаныя
Р. абмо́чанага абмо́чанай
абмо́чанае		 абмо́чанага абмо́чаных
Д. абмо́чанаму абмо́чанай абмо́чанаму абмо́чаным
В. абмо́чаны (неадуш.)
абмо́чанага (адуш.)		 абмо́чаную абмо́чанае абмо́чаныя (неадуш.)
абмо́чаных (адуш.)
Т. абмо́чаным абмо́чанай
абмо́чанаю		 абмо́чаным абмо́чанымі
М. абмо́чаным абмо́чанай абмо́чаным абмо́чаных

Кароткая форма: абмо́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

абмо́чванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абмо́чванне
Р. абмо́чвання
Д. абмо́чванню
В. абмо́чванне
Т. абмо́чваннем
М. абмо́чванні

Крыніцы: piskunou2012.

абмо́чвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абмо́чваюся абмо́чваемся
2-я ас. абмо́чваешся абмо́чваецеся
3-я ас. абмо́чваецца абмо́чваюцца
Прошлы час
м. абмо́чваўся абмо́чваліся
ж. абмо́чвалася
н. абмо́чвалася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмо́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абмо́чваю абмо́чваем
2-я ас. абмо́чваеш абмо́чваеце
3-я ас. абмо́чвае абмо́чваюць
Прошлы час
м. абмо́чваў абмо́чвалі
ж. абмо́чвала
н. абмо́чвала
Загадны лад
2-я ас. абмо́чвай абмо́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абмо́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

абмужчы́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмужчы́нюся абмужчы́німся
2-я ас. абмужчы́нішся абмужчы́ніцеся
3-я ас. абмужчы́ніцца абмужчы́няцца
Прошлы час
м. абмужчы́ніўся абмужчы́ніліся
ж. абмужчы́нілася
н. абмужчы́нілася
Загадны лад
2-я ас. абмужчы́нься абмужчы́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абмужчы́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.