абмо́ўніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абмо́ўніца абмо́ўніцы
Р. абмо́ўніцы абмо́ўніц
Д. абмо́ўніцы абмо́ўніцам
В. абмо́ўніцу абмо́ўніц
Т. абмо́ўніцай
абмо́ўніцаю		 абмо́ўніцамі
М. абмо́ўніцы абмо́ўніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)