абмужчы́ніцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абмужчы́нюся абмужчы́німся
2-я ас. абмужчы́нішся абмужчы́ніцеся
3-я ас. абмужчы́ніцца абмужчы́няцца
Прошлы час
м. абмужчы́ніўся абмужчы́ніліся
ж. абмужчы́нілася
н. абмужчы́нілася
Загадны лад
2-я ас. абмужчы́нься абмужчы́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абмужчы́ніўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)