прабу́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прабу́раны |
прабу́раная |
прабу́ранае |
прабу́раныя |
Р. |
прабу́ранага |
прабу́ранай прабу́ранае |
прабу́ранага |
прабу́раных |
Д. |
прабу́ранаму |
прабу́ранай |
прабу́ранаму |
прабу́раным |
В. |
прабу́раны (неадуш.) прабу́ранага (адуш.) |
прабу́раную |
прабу́ранае |
прабу́раныя (неадуш.) прабу́раных (адуш.) |
Т. |
прабу́раным |
прабу́ранай прабу́ранаю |
прабу́раным |
прабу́ранымі |
М. |
прабу́раным |
прабу́ранай |
прабу́раным |
прабу́раных |
Кароткая форма: прабу́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прабу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
прабу́рванне |
Р. |
прабу́рвання |
Д. |
прабу́рванню |
В. |
прабу́рванне |
Т. |
прабу́рваннем |
М. |
прабу́рванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабу́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабу́рваю |
прабу́рваем |
2-я ас. |
прабу́рваеш |
прабу́рваеце |
3-я ас. |
прабу́рвае |
прабу́рваюць |
Прошлы час |
м. |
прабу́рваў |
прабу́рвалі |
ж. |
прабу́рвала |
н. |
прабу́рвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабу́рвай |
прабу́рвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прабу́рваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабуркава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабурку́ю |
прабурку́ем |
2-я ас. |
прабурку́еш |
прабурку́еце |
3-я ас. |
прабурку́е |
прабурку́юць |
Прошлы час |
м. |
прабуркава́ў |
прабуркава́лі |
ж. |
прабуркава́ла |
н. |
прабуркава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабурку́й |
прабурку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабуркава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прабурла́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабурла́чу |
прабурла́чым |
2-я ас. |
прабурла́чыш |
прабурла́чыце |
3-я ас. |
прабурла́чыць |
прабурла́чаць |
Прошлы час |
м. |
прабурла́чыў |
прабурла́чылі |
ж. |
прабурла́чыла |
н. |
прабурла́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабурла́ч |
прабурла́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабурла́чыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабурча́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабурчу́ |
прабурчы́м |
2-я ас. |
прабурчы́ш |
прабурчыце́ |
3-я ас. |
прабурчы́ць |
прабурча́ць |
Прошлы час |
м. |
прабурча́ў |
прабурча́лі |
ж. |
прабурча́ла |
н. |
прабурча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабурчы́ |
прабурчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабурча́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прабурчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабурчу́ |
прабурчы́м |
2-я ас. |
прабурчы́ш |
прабурчыце́ |
3-я ас. |
прабурчы́ць |
прабурча́ць |
Прошлы час |
м. |
прабурчэ́ў |
прабурчэ́лі |
ж. |
прабурчэ́ла |
н. |
прабурчэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабурчы́ |
прабурчы́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабурчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прабуры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прабуру́ |
прабу́рым |
2-я ас. |
прабу́рыш |
прабу́рыце |
3-я ас. |
прабу́рыць |
прабу́раць |
Прошлы час |
м. |
прабуры́ў |
прабуры́лі |
ж. |
прабуры́ла |
н. |
прабуры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прабуры́ |
прабуры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабуры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прабуцве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
прабуцве́е |
прабуцве́юць |
Прошлы час |
м. |
прабуцве́ў |
прабуцве́лі |
ж. |
прабуцве́ла |
н. |
прабуцве́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прабуцве́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.