прабурла́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабурла́чу прабурла́чым
2-я ас. прабурла́чыш прабурла́чыце
3-я ас. прабурла́чыць прабурла́чаць
Прошлы час
м. прабурла́чыў прабурла́чылі
ж. прабурла́чыла
н. прабурла́чыла
Загадны лад
2-я ас. прабурла́ч прабурла́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час прабурла́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)