прабуркава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прабурку́ю прабурку́ем
2-я ас. прабурку́еш прабурку́еце
3-я ас. прабурку́е прабурку́юць
Прошлы час
м. прабуркава́ў прабуркава́лі
ж. прабуркава́ла
н. прабуркава́ла
Загадны лад
2-я ас. прабурку́й прабурку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прабуркава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)