прабуркава́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
прабурку́ю | прабурку́ем | |
прабурку́еш | прабурку́еце | |
прабурку́е | прабурку́юць | |
Прошлы час | ||
прабуркава́ў | прабуркава́лі | |
прабуркава́ла | ||
прабуркава́ла | ||
Загадны лад | ||
прабурку́й | прабурку́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
прабуркава́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)