прабу́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прабу́рванне | |
| прабу́рвання | |
| прабу́рванню | |
| прабу́рванне | |
| прабу́рваннем | |
| прабу́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)