Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

надзвыча́йна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
надзвыча́йна надзвыча́йней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзвыча́йнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. надзвыча́йнасць
Р. надзвыча́йнасці
Д. надзвыча́йнасці
В. надзвыча́йнасць
Т. надзвыча́йнасцю
М. надзвыча́йнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзвыча́йны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. надзвыча́йны надзвыча́йная надзвыча́йнае надзвыча́йныя
Р. надзвыча́йнага надзвыча́йнай
надзвыча́йнае
надзвыча́йнага надзвыча́йных
Д. надзвыча́йнаму надзвыча́йнай надзвыча́йнаму надзвыча́йным
В. надзвыча́йны (неадуш.)
надзвыча́йнага (адуш.)
надзвыча́йную надзвыча́йнае надзвыча́йныя (неадуш.)
надзвыча́йных (адуш.)
Т. надзвыча́йным надзвыча́йнай
надзвыча́йнаю
надзвыча́йным надзвыча́йнымі
М. надзвыча́йным надзвыча́йнай надзвыча́йным надзвыча́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

надзвыча́йшчына

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. надзвыча́йшчына
Р. надзвыча́йшчыны
Д. надзвыча́йшчыне
В. надзвыча́йшчыну
Т. надзвыча́йшчынай
надзвыча́йшчынаю
М. надзвыча́йшчыне

Крыніцы: piskunou2012.

на́дзвыш

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́дзвыш - -

Крыніцы: piskunou2012.

надзе́ечка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. надзе́ечка надзе́ечкі
Р. надзе́ечкі надзе́ечак
Д. надзе́ечцы надзе́ечкам
В. надзе́ечку надзе́ечкі
Т. надзе́ечкай
надзе́ечкаю
надзе́ечкамі
М. надзе́ечцы надзе́ечках

Крыніцы: piskunou2012.

Надзе́жда

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Надзе́жда
Р. Надзе́жды
Д. Надзе́ждзе
В. Надзе́жду
Т. Надзе́ждай
Надзе́ждаю
М. Надзе́ждзе

Надзе́ждзіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Надзе́ждзіна
Р. Надзе́ждзіна
Д. Надзе́ждзіну
В. Надзе́ждзіна
Т. Надзе́ждзінам
М. Надзе́ждзіне

надзе́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. надзе́жнік надзе́жнікі
Р. надзе́жніка надзе́жнікаў
Д. надзе́жніку надзе́жнікам
В. надзе́жнік надзе́жнікі
Т. надзе́жнікам надзе́жнікамі
М. надзе́жніку надзе́жніках

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Надзе́жына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Надзе́жына
Р. Надзе́жына
Д. Надзе́жыну
В. Надзе́жына
Т. Надзе́жынам
М. Надзе́жыне