надзе́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| надзе́жнік | надзе́жнікі | |
| надзе́жніка | надзе́жнікаў | |
| надзе́жніку | надзе́жнікам | |
| надзе́жнік | надзе́жнікі | |
| надзе́жнікам | надзе́жнікамі | |
| надзе́жніку | надзе́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)