Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

алё́сісты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алё́сісты алё́сістая алё́сістае алё́сістыя
Р. алё́сістага алё́сістай
алё́сістае
алё́сістага алё́сістых
Д. алё́сістаму алё́сістай алё́сістаму алё́сістым
В. алё́сісты (неадуш.)
алё́сістага (адуш.)
алё́сістую алё́сістае алё́сістыя (неадуш.)
алё́сістых (адуш.)
Т. алё́сістым алё́сістай
алё́сістаю
алё́сістым алё́сістымі
М. алё́сістым алё́сістай алё́сістым алё́сістых

Крыніцы: piskunou2012.

Алё́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Алё́хаўка
Р. Алё́хаўкі
Д. Алё́хаўцы
В. Алё́хаўку
Т. Алё́хаўкай
Алё́хаўкаю
М. Алё́хаўцы

алё́хінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алё́хінскі алё́хінская алё́хінскае алё́хінскія
Р. алё́хінскага алё́хінскай
алё́хінскае
алё́хінскага алё́хінскіх
Д. алё́хінскаму алё́хінскай алё́хінскаму алё́хінскім
В. алё́хінскі (неадуш.)
алё́хінскага (адуш.)
алё́хінскую алё́хінскае алё́хінскія (неадуш.)
алё́хінскіх (адуш.)
Т. алё́хінскім алё́хінскай
алё́хінскаю
алё́хінскім алё́хінскімі
М. алё́хінскім алё́хінскай алё́хінскім алё́хінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Алё́хнава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Алё́хнава
Р. Алё́хнава
Д. Алё́хнаву
В. Алё́хнава
Т. Алё́хнавам
М. Алё́хнаве

Алё́хнавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Алё́хнавічы
Р. Алё́хнавіч
Алё́хнавічаў
Д. Алё́хнавічам
В. Алё́хнавічы
Т. Алё́хнавічамі
М. Алё́хнавічах

Алё́хны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Алё́хны
Р. Алё́хнаў
Д. Алё́хнам
В. Алё́хны
Т. Алё́хнамі
М. Алё́хнах

Алё́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Алё́шча
Р. Алё́шчы
Д. Алё́шчы
В. Алё́шчу
Т. Алё́шчай
Алё́шчаю
М. Алё́шчы

Алжы́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Алжы́р
Р. Алжы́ра
Д. Алжы́ру
В. Алжы́р
Т. Алжы́рам
М. Алжы́ры

алжы́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. алжы́рац алжы́рцы
Р. алжы́рца алжы́рцаў
Д. алжы́рцу алжы́рцам
В. алжы́рца алжы́рцаў
Т. алжы́рцам алжы́рцамі
М. алжы́рцу алжы́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

алжы́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. алжы́рка алжы́ркі
Р. алжы́ркі алжы́рак
Д. алжы́рцы алжы́ркам
В. алжы́рку алжы́рак
Т. алжы́ркай
алжы́ркаю
алжы́ркамі
М. алжы́рцы алжы́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.