вераго́днасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
вераго́днасць |
| Р. |
вераго́днасці |
| Д. |
вераго́днасці |
| В. |
вераго́днасць |
| Т. |
вераго́днасцю |
| М. |
вераго́днасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вераго́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вераго́дны |
вераго́дная |
вераго́днае |
вераго́дныя |
| Р. |
вераго́днага |
вераго́днай вераго́днае |
вераго́днага |
вераго́дных |
| Д. |
вераго́днаму |
вераго́днай |
вераго́днаму |
вераго́дным |
| В. |
вераго́дны (неадуш.) вераго́днага (адуш.) |
вераго́дную |
вераго́днае |
вераго́дныя (неадуш.) вераго́дных (адуш.) |
| Т. |
вераго́дным |
вераго́днай вераго́днаю |
вераго́дным |
вераго́днымі |
| М. |
вераго́дным |
вераго́днай |
вераго́дным |
вераго́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ве́рад
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ве́рад |
ве́рады |
| Р. |
ве́раду |
ве́радаў |
| Д. |
ве́раду |
ве́радам |
| В. |
ве́рад |
ве́рады |
| Т. |
ве́радам |
ве́радамі |
| М. |
ве́радзе |
ве́радах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
верадава́ць
‘дзівачыць, капрызіць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераду́ю |
вераду́ем |
| 2-я ас. |
вераду́еш |
вераду́еце |
| 3-я ас. |
вераду́е |
вераду́юць |
| Прошлы час |
| м. |
верадава́ў |
верадава́лі |
| ж. |
верадава́ла |
| н. |
верадава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вераду́й |
вераду́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вераду́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
верадзі́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераджу́ся |
вярэ́дзімся |
| 2-я ас. |
вярэ́дзішся |
вярэ́дзіцеся |
| 3-я ас. |
вярэ́дзіцца |
вярэ́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
верадзі́ўся |
верадзі́ліся |
| ж. |
верадзі́лася |
| н. |
верадзі́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
верадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераджу́ |
вярэ́дзім |
| 2-я ас. |
вярэ́дзіш |
вярэ́дзіце |
| 3-я ас. |
вярэ́дзіць |
вярэ́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
верадзі́ў |
верадзі́лі |
| ж. |
верадзі́ла |
| н. |
верадзі́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вярэ́дзячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Верадо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Верадо́ва |
| Р. |
Верадо́ва |
| Д. |
Верадо́ву |
| В. |
Верадо́ва |
| Т. |
Верадо́вам |
| М. |
Верадо́ве |