веравызна́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. веравызна́ўчы веравызна́ўчая веравызна́ўчае веравызна́ўчыя
Р. веравызна́ўчага веравызна́ўчай
веравызна́ўчае		 веравызна́ўчага веравызна́ўчых
Д. веравызна́ўчаму веравызна́ўчай веравызна́ўчаму веравызна́ўчым
В. веравызна́ўчы (неадуш.)
веравызна́ўчага (адуш.)		 веравызна́ўчую веравызна́ўчае веравызна́ўчыя (неадуш.)
веравызна́ўчых (адуш.)
Т. веравызна́ўчым веравызна́ўчай
веравызна́ўчаю		 веравызна́ўчым веравызна́ўчымі
М. веравызна́ўчым веравызна́ўчай веравызна́ўчым веравызна́ўчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)