раздрукава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздрукава́ны |
раздрукава́ная |
раздрукава́нае |
раздрукава́ныя |
| Р. |
раздрукава́нага |
раздрукава́най раздрукава́нае |
раздрукава́нага |
раздрукава́ных |
| Д. |
раздрукава́наму |
раздрукава́най |
раздрукава́наму |
раздрукава́ным |
| В. |
раздрукава́ны (неадуш.) раздрукава́нага (адуш.) |
раздрукава́ную |
раздрукава́нае |
раздрукава́ныя (неадуш.) раздрукава́ных (адуш.) |
| Т. |
раздрукава́ным |
раздрукава́най раздрукава́наю |
раздрукава́ным |
раздрукава́нымі |
| М. |
раздрукава́ным |
раздрукава́най |
раздрукава́ным |
раздрукава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздрукава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздруку́ю |
раздруку́ем |
| 2-я ас. |
раздруку́еш |
раздруку́еце |
| 3-я ас. |
раздруку́е |
раздруку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раздрукава́ў |
раздрукава́лі |
| ж. |
раздрукава́ла |
| н. |
раздрукава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздруку́й |
раздруку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздрукава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
раздруко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раздруко́ўванне |
раздруко́ўванні |
| Р. |
раздруко́ўвання |
раздруко́ўванняў |
| Д. |
раздруко́ўванню |
раздруко́ўванням |
| В. |
раздруко́ўванне |
раздруко́ўванні |
| Т. |
раздруко́ўваннем |
раздруко́ўваннямі |
| М. |
раздруко́ўванні |
раздруко́ўваннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздруко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
раздруко́ўваецца |
раздруко́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
раздруко́ўваўся |
раздруко́ўваліся |
| ж. |
раздруко́ўвалася |
| н. |
раздруко́ўвалася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздруко́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздруко́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздруко́ўваю |
раздруко́ўваем |
| 2-я ас. |
раздруко́ўваеш |
раздруко́ўваеце |
| 3-я ас. |
раздруко́ўвае |
раздруко́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раздруко́ўваў |
раздруко́ўвалі |
| ж. |
раздруко́ўвала |
| н. |
раздруко́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздруко́ўвай |
раздруко́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздруко́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздруко́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раздруко́ўка |
раздруко́ўкі |
| Р. |
раздруко́ўкі |
раздруко́вак |
| Д. |
раздруко́ўцы |
раздруко́ўкам |
| В. |
раздруко́ўку |
раздруко́ўкі |
| Т. |
раздруко́ўкай раздруко́ўкаю |
раздруко́ўкамі |
| М. |
раздруко́ўцы |
раздруко́ўках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
раздрэ́нчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздрэ́нчаны |
раздрэ́нчаная |
раздрэ́нчанае |
раздрэ́нчаныя |
| Р. |
раздрэ́нчанага |
раздрэ́нчанай раздрэ́нчанае |
раздрэ́нчанага |
раздрэ́нчаных |
| Д. |
раздрэ́нчанаму |
раздрэ́нчанай |
раздрэ́нчанаму |
раздрэ́нчаным |
| В. |
раздрэ́нчаны (неадуш.) раздрэ́нчанага (адуш.) |
раздрэ́нчаную |
раздрэ́нчанае |
раздрэ́нчаныя (неадуш.) раздрэ́нчаных (адуш.) |
| Т. |
раздрэ́нчаным |
раздрэ́нчанай раздрэ́нчанаю |
раздрэ́нчаным |
раздрэ́нчанымі |
| М. |
раздрэ́нчаным |
раздрэ́нчанай |
раздрэ́нчаным |
раздрэ́нчаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздрэ́нчыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздрэ́нчуся |
раздрэ́нчымся |
| 2-я ас. |
раздрэ́нчышся |
раздрэ́нчыцеся |
| 3-я ас. |
раздрэ́нчыцца |
раздрэ́нчацца |
| Прошлы час |
| м. |
раздрэ́нчыўся |
раздрэ́нчыліся |
| ж. |
раздрэ́нчылася |
| н. |
раздрэ́нчылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздрэ́нчыся |
раздрэ́нчыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздрэ́нчыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздрэ́нчыць
‘пазбавіць спакою каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздрэ́нчу |
раздрэ́нчым |
| 2-я ас. |
раздрэ́нчыш |
раздрэ́нчыце |
| 3-я ас. |
раздрэ́нчыць |
раздрэ́нчаць |
| Прошлы час |
| м. |
раздрэ́нчыў |
раздрэ́нчылі |
| ж. |
раздрэ́нчыла |
| н. |
раздрэ́нчыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздрэ́нчы |
раздрэ́нчыце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздрэ́нчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.