разбартава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
разбартава́ны |
разбартава́ная |
разбартава́нае |
разбартава́ныя |
Р. |
разбартава́нага |
разбартава́най разбартава́нае |
разбартава́нага |
разбартава́ных |
Д. |
разбартава́наму |
разбартава́най |
разбартава́наму |
разбартава́ным |
В. |
разбартава́ны (неадуш.) разбартава́нага (адуш.) |
разбартава́ную |
разбартава́нае |
разбартава́ныя (неадуш.) разбартава́ных (адуш.) |
Т. |
разбартава́ным |
разбартава́най разбартава́наю |
разбартава́ным |
разбартава́нымі |
М. |
разбартава́ным |
разбартава́най |
разбартава́ным |
разбартава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбартава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбарту́ю |
разбарту́ем |
2-я ас. |
разбарту́еш |
разбарту́еце |
3-я ас. |
разбарту́е |
разбарту́юць |
Прошлы час |
м. |
разбартава́ў |
разбартава́лі |
ж. |
разбартава́ла |
н. |
разбартава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбарту́й |
разбарту́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбартава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
разбарто́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбарто́ўванне |
Р. |
разбарто́ўвання |
Д. |
разбарто́ўванню |
В. |
разбарто́ўванне |
Т. |
разбарто́ўваннем |
М. |
разбарто́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбарто́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
разбарто́ўваецца |
разбарто́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
разбарто́ўваўся |
разбарто́ўваліся |
ж. |
разбарто́ўвалася |
н. |
разбарто́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбарто́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбарто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбарто́ўваю |
разбарто́ўваем |
2-я ас. |
разбарто́ўваеш |
разбарто́ўваеце |
3-я ас. |
разбарто́ўвае |
разбарто́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
разбарто́ўваў |
разбарто́ўвалі |
ж. |
разбарто́ўвала |
н. |
разбарто́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбарто́ўвай |
разбарто́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
разбарто́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбарто́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбарто́ўка |
Р. |
разбарто́ўкі |
Д. |
разбарто́ўцы |
В. |
разбарто́ўку |
Т. |
разбарто́ўкай разбарто́ўкаю |
М. |
разбарто́ўцы |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разбася́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
разбася́чуся |
разбася́чымся |
2-я ас. |
разбася́чышся |
разбася́чыцеся |
3-я ас. |
разбася́чыцца |
разбася́чацца |
Прошлы час |
м. |
разбася́чыўся |
разбася́чыліся |
ж. |
разбася́чылася |
н. |
разбася́чылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
разбася́чся |
разбася́чцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
разбася́чыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разба́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
разба́ўка |
Р. |
разба́ўкі |
Д. |
разба́ўцы |
В. |
разба́ўку |
Т. |
разба́ўкай разба́ўкаю |
М. |
разба́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разба́ўленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
разба́ўленасць |
Р. |
разба́ўленасці |
Д. |
разба́ўленасці |
В. |
разба́ўленасць |
Т. |
разба́ўленасцю |
М. |
разба́ўленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
разбаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
разбаўле́нне |
Р. |
разбаўле́ння |
Д. |
разбаўле́нню |
В. |
разбаўле́нне |
Т. |
разбаўле́ннем |
М. |
разбаўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.