Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

няўсто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўсто́йлівы няўсто́йлівая няўсто́йлівае няўсто́йлівыя
Р. няўсто́йлівага няўсто́йлівай
няўсто́йлівае
няўсто́йлівага няўсто́йлівых
Д. няўсто́йліваму няўсто́йлівай няўсто́йліваму няўсто́йлівым
В. няўсто́йлівы (неадуш.)
няўсто́йлівага (адуш.)
няўсто́йлівую няўсто́йлівае няўсто́йлівыя (неадуш.)
няўсто́йлівых (адуш.)
Т. няўсто́йлівым няўсто́йлівай
няўсто́йліваю
няўсто́йлівым няўсто́йлівымі
М. няўсто́йлівым няўсто́йлівай няўсто́йлівым няўсто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

няўстры́мана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўстры́мана няўстры́маней -

няўстры́манасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўстры́манасць
Р. няўстры́манасці
Д. няўстры́манасці
В. няўстры́манасць
Т. няўстры́манасцю
М. няўстры́манасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

няўстры́маны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўстры́маны няўстры́маная няўстры́манае няўстры́маныя
Р. няўстры́манага няўстры́манай
няўстры́манае
няўстры́манага няўстры́маных
Д. няўстры́манаму няўстры́манай няўстры́манаму няўстры́маным
В. няўстры́маны (неадуш.)
няўстры́манага (адуш.)
няўстры́маную няўстры́манае няўстры́маныя (неадуш.)
няўстры́маных (адуш.)
Т. няўстры́маным няўстры́манай
няўстры́манаю
няўстры́маным няўстры́манымі
М. няўстры́маным няўстры́манай няўстры́маным няўстры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўстры́маны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўстры́маны няўстры́маная няўстры́манае няўстры́маныя
Р. няўстры́манага няўстры́манай
няўстры́манае
няўстры́манага няўстры́маных
Д. няўстры́манаму няўстры́манай няўстры́манаму няўстры́маным
В. няўстры́маны (неадуш.)
няўстры́манага (адуш.)
няўстры́маную няўстры́манае няўстры́маныя (неадуш.)
няўстры́маных (адуш.)
Т. няўстры́маным няўстры́манай
няўстры́манаю
няўстры́маным няўстры́манымі
М. няўстры́маным няўстры́манай няўстры́маным няўстры́маных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

няўстры́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўстры́маны няўстры́маная няўстры́манае няўстры́маныя
Р. няўстры́манага няўстры́манай
няўстры́манае
няўстры́манага няўстры́маных
Д. няўстры́манаму няўстры́манай няўстры́манаму няўстры́маным
В. няўстры́маны (неадуш.)
няўстры́манага (адуш.)
няўстры́маную няўстры́манае няўстры́маныя (неадуш.)
няўстры́маных (адуш.)
Т. няўстры́маным няўстры́манай
няўстры́манаю
няўстры́маным няўстры́манымі
М. няўстры́маным няўстры́манай няўстры́маным няўстры́маных

Крыніцы: piskunou2012.

няўсту́пліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
няўсту́пліва няўсту́плівей -

Крыніцы: piskunou2012.

няўсту́плівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. няўсту́плівасць
Р. няўсту́плівасці
Д. няўсту́плівасці
В. няўсту́плівасць
Т. няўсту́плівасцю
М. няўсту́плівасці

Крыніцы: piskunou2012.

няўсту́плівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўсту́плівы няўсту́плівая няўсту́плівае няўсту́плівыя
Р. няўсту́плівага няўсту́плівай
няўсту́плівае
няўсту́плівага няўсту́плівых
Д. няўсту́пліваму няўсту́плівай няўсту́пліваму няўсту́плівым
В. няўсту́плівы (неадуш.)
няўсту́плівага (адуш.)
няўсту́плівую няўсту́плівае няўсту́плівыя (неадуш.)
няўсту́плівых (адуш.)
Т. няўсту́плівым няўсту́плівай
няўсту́пліваю
няўсту́плівым няўсту́плівымі
М. няўсту́плівым няўсту́плівай няўсту́плівым няўсту́плівых

Крыніцы: piskunou2012.

няўсту́пна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
няўсту́пна - -

Крыніцы: piskunou2012.