няўстры́маны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. няўстры́маны няўстры́маная няўстры́манае няўстры́маныя
Р. няўстры́манага няўстры́манай
няўстры́манае		 няўстры́манага няўстры́маных
Д. няўстры́манаму няўстры́манай няўстры́манаму няўстры́маным
В. няўстры́маны (неадуш.)
няўстры́манага (адуш.)		 няўстры́маную няўстры́манае няўстры́маныя (неадуш.)
няўстры́маных (адуш.)
Т. няўстры́маным няўстры́манай
няўстры́манаю		 няўстры́маным няўстры́манымі
М. няўстры́маным няўстры́манай няўстры́маным няўстры́маных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)