двухвантро́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двухвантро́бка |
двухвантро́бкі |
Р. |
двухвантро́бкі |
двухвантро́бак |
Д. |
двухвантро́бцы |
двухвантро́бкам |
В. |
двухвантро́бку |
двухвантро́бак |
Т. |
двухвантро́бкай двухвантро́бкаю |
двухвантро́бкамі |
М. |
двухвантро́бцы |
двухвантро́бках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
двухварыя́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухварыя́нтны |
двухварыя́нтная |
двухварыя́нтнае |
двухварыя́нтныя |
Р. |
двухварыя́нтнага |
двухварыя́нтнай двухварыя́нтнае |
двухварыя́нтнага |
двухварыя́нтных |
Д. |
двухварыя́нтнаму |
двухварыя́нтнай |
двухварыя́нтнаму |
двухварыя́нтным |
В. |
двухварыя́нтны (неадуш.) двухварыя́нтнага (адуш.) |
двухварыя́нтную |
двухварыя́нтнае |
двухварыя́нтныя (неадуш.) двухварыя́нтных (адуш.) |
Т. |
двухварыя́нтным |
двухварыя́нтнай двухварыя́нтнаю |
двухварыя́нтным |
двухварыя́нтнымі |
М. |
двухварыя́нтным |
двухварыя́нтнай |
двухварыя́нтным |
двухварыя́нтных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
двухве́жавы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухве́жавы |
двухве́жавая |
двухве́жавае |
двухве́жавыя |
Р. |
двухве́жавага |
двухве́жавай двухве́жавае |
двухве́жавага |
двухве́жавых |
Д. |
двухве́жаваму |
двухве́жавай |
двухве́жаваму |
двухве́жавым |
В. |
двухве́жавы (неадуш.) двухве́жавага (адуш.) |
двухве́жавую |
двухве́жавае |
двухве́жавыя (неадуш.) двухве́жавых (адуш.) |
Т. |
двухве́жавым |
двухве́жавай двухве́жаваю |
двухве́жавым |
двухве́жавымі |
М. |
двухве́жавым |
двухве́жавай |
двухве́жавым |
двухве́жавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
двухвё́рсны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухвё́рсны |
двухвё́рсная |
двухвё́рснае |
двухвё́рсныя |
Р. |
двухвё́рснага |
двухвё́рснай двухвё́рснае |
двухвё́рснага |
двухвё́рсных |
Д. |
двухвё́рснаму |
двухвё́рснай |
двухвё́рснаму |
двухвё́рсным |
В. |
двухвё́рсны (неадуш.) двухвё́рснага (адуш.) |
двухвё́рсную |
двухвё́рснае |
двухвё́рсныя (неадуш.) двухвё́рсных (адуш.) |
Т. |
двухвё́рсным |
двухвё́рснай двухвё́рснаю |
двухвё́рсным |
двухвё́рснымі |
М. |
двухвё́рсным |
двухвё́рснай |
двухвё́рсным |
двухвё́рсных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
двухвё́рстка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двухвё́рстка |
двухвё́рсткі |
Р. |
двухвё́рсткі |
двухвё́рстак |
Д. |
двухвё́рстцы |
двухвё́рсткам |
В. |
двухвё́рстку |
двухвё́рсткі |
Т. |
двухвё́рсткай двухвё́рсткаю |
двухвё́рсткамі |
М. |
двухвё́рстцы |
двухвё́рстках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
двухвё́славы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухвё́славы |
двухвё́славая |
двухвё́славае |
двухвё́славыя |
Р. |
двухвё́славага |
двухвё́славай двухвё́славае |
двухвё́славага |
двухвё́славых |
Д. |
двухвё́славаму |
двухвё́славай |
двухвё́славаму |
двухвё́славым |
В. |
двухвё́славы (неадуш.) двухвё́славага (адуш.) |
двухвё́славую |
двухвё́славае |
двухвё́славыя (неадуш.) двухвё́славых (адуш.) |
Т. |
двухвё́славым |
двухвё́славай двухвё́славаю |
двухвё́славым |
двухвё́славымі |
М. |
двухвё́славым |
двухвё́славай |
двухвё́славым |
двухвё́славых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
двухвінтавы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухвінтавы́ |
двухвінтава́я |
двухвінтаво́е |
двухвінтавы́я |
Р. |
двухвінтаво́га |
двухвінтаво́й двухвінтаво́е |
двухвінтаво́га |
двухвінтавы́х |
Д. |
двухвінтаво́му |
двухвінтаво́й |
двухвінтаво́му |
двухвінтавы́м |
В. |
двухвінтавы́ (неадуш.) двухвінтаво́га (адуш.) |
двухвінтаву́ю |
двухвінтаво́е |
двухвінтавы́я (неадуш.) двухвінтавы́х (адуш.) |
Т. |
двухвінтавы́м |
двухвінтаво́й двухвінтаво́ю |
двухвінтавы́м |
двухвінтавы́мі |
М. |
двухвінтавы́м |
двухвінтаво́й |
двухвінтавы́м |
двухвінтавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
двухво́кі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухво́кі |
двухво́кая |
двухво́кае |
двухво́кія |
Р. |
двухво́кага |
двухво́кай двухво́кае |
двухво́кага |
двухво́кіх |
Д. |
двухво́каму |
двухво́кай |
двухво́каму |
двухво́кім |
В. |
двухво́кі (неадуш.) двухво́кага (адуш.) |
двухво́кую |
двухво́кае |
двухво́кія (неадуш.) двухво́кіх (адуш.) |
Т. |
двухво́кім |
двухво́кай двухво́каю |
двухво́кім |
двухво́кімі |
М. |
двухво́кім |
двухво́кай |
двухво́кім |
двухво́кіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
двухво́кіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухво́кіс |
Р. |
двухво́кісу |
Д. |
двухво́кісу |
В. |
двухво́кіс |
Т. |
двухво́кісам |
М. |
двухво́кісе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.