Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Дабро́мысль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

дабро́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дабро́тліва

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
дабро́тліва	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

дабро́тлівасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

дабро́тлівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабро́тлівы	дабро́тлівая	дабро́тлівае	дабро́тлівыя
Р.	дабро́тлівага	дабро́тлівай дабро́тлівае	дабро́тлівага	дабро́тлівых
Д.	дабро́тліваму	дабро́тлівай	дабро́тліваму	дабро́тлівым
В.	дабро́тлівы (неадуш.) дабро́тлівага (адуш.)	дабро́тлівую	дабро́тлівае	дабро́тлівыя (неадуш.) дабро́тлівых (адуш.)
Т.	дабро́тлівым	дабро́тлівай дабро́тліваю	дабро́тлівым	дабро́тлівымі
М.	дабро́тлівым	дабро́тлівай	дабро́тлівым	дабро́тлівых

Крыніцы: piskunou2012.

дабро́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
дабро́тна	дабро́тней	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

дабро́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дабро́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	дабро́тны	дабро́тная	дабро́тнае	дабро́тныя
Р.	дабро́тнага	дабро́тнай дабро́тнае	дабро́тнага	дабро́тных
Д.	дабро́тнаму	дабро́тнай	дабро́тнаму	дабро́тным
В.	дабро́тны (неадуш.) дабро́тнага (адуш.)	дабро́тную	дабро́тнае	дабро́тныя (неадуш.) дабро́тных (адуш.)
Т.	дабро́тным	дабро́тнай дабро́тнаю	дабро́тным	дабро́тнымі
М.	дабро́тным	дабро́тнай	дабро́тным	дабро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дабро́ты

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дабро́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Verbum