Дабро́мысль

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дабро́мысль
Р. Дабро́мысля
Д. Дабро́мыслю
В. Дабро́мысль
Т. Дабро́мыслем
М. Дабро́мыслі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)