Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

узро́ўневы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́ўневы	узро́ўневая	узро́ўневае	узро́ўневыя
Р.	узро́ўневага	узро́ўневай узро́ўневае	узро́ўневага	узро́ўневых
Д.	узро́ўневаму	узро́ўневай	узро́ўневаму	узро́ўневым
В.	узро́ўневы (неадуш.) узро́ўневага (адуш.)	узро́ўневую	узро́ўневае	узро́ўневыя (неадуш.) узро́ўневых (адуш.)
Т.	узро́ўневым	узро́ўневай узро́ўневаю	узро́ўневым	узро́ўневымі
М.	узро́ўневым	узро́ўневай	узро́ўневым	узро́ўневых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

узроўняме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

узро́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́чны	узро́чная	узро́чнае	узро́чныя
Р.	узро́чнага	узро́чнай узро́чнае	узро́чнага	узро́чных
Д.	узро́чнаму	узро́чнай	узро́чнаму	узро́чным
В.	узро́чны (неадуш.) узро́чнага (адуш.)	узро́чную	узро́чнае	узро́чныя (неадуш.) узро́чных (адуш.)
Т.	узро́чным	узро́чнай узро́чнаю	узро́чным	узро́чнымі
М.	узро́чным	узро́чнай	узро́чным	узро́чных

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чыста

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
узро́чыста	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чысты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́чысты	узро́чыстая	узро́чыстае	узро́чыстыя
Р.	узро́чыстага	узро́чыстай узро́чыстае	узро́чыстага	узро́чыстых
Д.	узро́чыстаму	узро́чыстай	узро́чыстаму	узро́чыстым
В.	узро́чысты (неадуш.) узро́чыстага (адуш.)	узро́чыстую	узро́чыстае	узро́чыстыя (неадуш.) узро́чыстых (адуш.)
Т.	узро́чыстым	узро́чыстай узро́чыстаю	узро́чыстым	узро́чыстымі
М.	узро́чыстым	узро́чыстай	узро́чыстым	узро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

узро́чысты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́чысты	узро́чыстая	узро́чыстае	узро́чыстыя
Р.	узро́чыстага	узро́чыстай узро́чыстае	узро́чыстага	узро́чыстых
Д.	узро́чыстаму	узро́чыстай	узро́чыстаму	узро́чыстым
В.	узро́чысты (неадуш.) узро́чыстага (адуш.)	узро́чыстую	узро́чыстае	узро́чыстыя (неадуш.) узро́чыстых (адуш.)
Т.	узро́чыстым	узро́чыстай узро́чыстаю	узро́чыстым	узро́чыстымі
М.	узро́чыстым	узро́чыстай	узро́чыстым	узро́чыстых

Крыніцы: piskunou2012.

узро́шчаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́шчаны	узро́шчаная	узро́шчанае	узро́шчаныя
Р.	узро́шчанага	узро́шчанай узро́шчанае	узро́шчанага	узро́шчаных
Д.	узро́шчанаму	узро́шчанай	узро́шчанаму	узро́шчаным
В.	узро́шчаны (неадуш.) узро́шчанага (адуш.)	узро́шчаную	узро́шчанае	узро́шчаныя (неадуш.) узро́шчаных (адуш.)
Т.	узро́шчаным	узро́шчанай узро́шчанаю	узро́шчаным	узро́шчанымі
М.	узро́шчаным	узро́шчанай	узро́шчаным	узро́шчаных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

узро́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	узро́шчаны	узро́шчаная	узро́шчанае	узро́шчаныя
Р.	узро́шчанага	узро́шчанай узро́шчанае	узро́шчанага	узро́шчаных
Д.	узро́шчанаму	узро́шчанай	узро́шчанаму	узро́шчаным
В.	узро́шчаны (неадуш.) узро́шчанага (адуш.)	узро́шчаную	узро́шчанае	узро́шчаныя (неадуш.) узро́шчаных (адуш.)
Т.	узро́шчаным	узро́шчанай узро́шчанаю	узро́шчаным	узро́шчанымі
М.	узро́шчаным	узро́шчанай	узро́шчаным	узро́шчаных

Кароткая форма: узро́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

узро́шчванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum