падмо́чаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмо́чаны |
падмо́чаная |
падмо́чанае |
падмо́чаныя |
| Р. |
падмо́чанага |
падмо́чанай падмо́чанае |
падмо́чанага |
падмо́чаных |
| Д. |
падмо́чанаму |
падмо́чанай |
падмо́чанаму |
падмо́чаным |
| В. |
падмо́чаны (неадуш.) падмо́чанага (адуш.) |
падмо́чаную |
падмо́чанае |
падмо́чаныя (неадуш.) падмо́чаных (адуш.) |
| Т. |
падмо́чаным |
падмо́чанай падмо́чанаю |
падмо́чаным |
падмо́чанымі |
| М. |
падмо́чаным |
падмо́чанай |
падмо́чаным |
падмо́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падмо́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмо́чаны |
падмо́чаная |
падмо́чанае |
падмо́чаныя |
| Р. |
падмо́чанага |
падмо́чанай падмо́чанае |
падмо́чанага |
падмо́чаных |
| Д. |
падмо́чанаму |
падмо́чанай |
падмо́чанаму |
падмо́чаным |
| В. |
падмо́чаны (неадуш.) падмо́чанага (адуш.) |
падмо́чаную |
падмо́чанае |
падмо́чаныя (неадуш.) падмо́чаных (адуш.) |
| Т. |
падмо́чаным |
падмо́чанай падмо́чанаю |
падмо́чаным |
падмо́чанымі |
| М. |
падмо́чаным |
падмо́чанай |
падмо́чаным |
падмо́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падмо́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмо́чаны |
падмо́чаная |
падмо́чанае |
падмо́чаныя |
| Р. |
падмо́чанага |
падмо́чанай падмо́чанае |
падмо́чанага |
падмо́чаных |
| Д. |
падмо́чанаму |
падмо́чанай |
падмо́чанаму |
падмо́чаным |
| В. |
падмо́чаны (неадуш.) падмо́чанага (адуш.) |
падмо́чаную |
падмо́чанае |
падмо́чаныя (неадуш.) падмо́чаных (адуш.) |
| Т. |
падмо́чаным |
падмо́чанай падмо́чанаю |
падмо́чаным |
падмо́чанымі |
| М. |
падмо́чаным |
падмо́чанай |
падмо́чаным |
падмо́чаных |
Кароткая форма: падмо́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падмо́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падмо́чванне |
| Р. |
падмо́чвання |
| Д. |
падмо́чванню |
| В. |
падмо́чванне |
| Т. |
падмо́чваннем |
| М. |
падмо́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
падмо́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падмо́чваюся |
падмо́чваемся |
| 2-я ас. |
падмо́чваешся |
падмо́чваецеся |
| 3-я ас. |
падмо́чваецца |
падмо́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
падмо́чваўся |
падмо́чваліся |
| ж. |
падмо́чвалася |
| н. |
падмо́чвалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падмо́чвайся |
падмо́чвайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падмо́чваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падмо́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падмо́чваю |
падмо́чваем |
| 2-я ас. |
падмо́чваеш |
падмо́чваеце |
| 3-я ас. |
падмо́чвае |
падмо́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
падмо́чваў |
падмо́чвалі |
| ж. |
падмо́чвала |
| н. |
падмо́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падмо́чвай |
падмо́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
падмо́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
падмо́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падмо́шнік |
падмо́шнікі |
| Р. |
падмо́шніка |
падмо́шнікаў |
| Д. |
падмо́шніку |
падмо́шнікам |
| В. |
падмо́шнік |
падмо́шнікі |
| Т. |
падмо́шнікам |
падмо́шнікамі |
| М. |
падмо́шніку |
падмо́шніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
падмо́шчаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмо́шчаны |
падмо́шчаная |
падмо́шчанае |
падмо́шчаныя |
| Р. |
падмо́шчанага |
падмо́шчанай падмо́шчанае |
падмо́шчанага |
падмо́шчаных |
| Д. |
падмо́шчанаму |
падмо́шчанай |
падмо́шчанаму |
падмо́шчаным |
| В. |
падмо́шчаны (неадуш.) падмо́шчанага (адуш.) |
падмо́шчаную |
падмо́шчанае |
падмо́шчаныя (неадуш.) падмо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
падмо́шчаным |
падмо́шчанай падмо́шчанаю |
падмо́шчаным |
падмо́шчанымі |
| М. |
падмо́шчаным |
падмо́шчанай |
падмо́шчаным |
падмо́шчаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падмо́шчаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падмо́шчаны |
падмо́шчаная |
падмо́шчанае |
падмо́шчаныя |
| Р. |
падмо́шчанага |
падмо́шчанай падмо́шчанае |
падмо́шчанага |
падмо́шчаных |
| Д. |
падмо́шчанаму |
падмо́шчанай |
падмо́шчанаму |
падмо́шчаным |
| В. |
падмо́шчаны (неадуш.) падмо́шчанага (адуш.) |
падмо́шчаную |
падмо́шчанае |
падмо́шчаныя (неадуш.) падмо́шчаных (адуш.) |
| Т. |
падмо́шчаным |
падмо́шчанай падмо́шчанаю |
падмо́шчаным |
падмо́шчанымі |
| М. |
падмо́шчаным |
падмо́шчанай |
падмо́шчаным |
падмо́шчаных |
Кароткая форма: падмо́шчана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
падмо́шчванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
падмо́шчванне |
| Р. |
падмо́шчвання |
| Д. |
падмо́шчванню |
| В. |
падмо́шчванне |
| Т. |
падмо́шчваннем |
| М. |
падмо́шчванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.