абмата́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абмата́ю |
абмата́ем |
| 2-я ас. |
абмата́еш |
абмата́еце |
| 3-я ас. |
абмата́е |
абмата́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абмата́ў |
абмата́лі |
| ж. |
абмата́ла |
| н. |
абмата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абмата́й |
абмата́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абмата́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абматыкава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абматыкава́ны |
абматыкава́ная |
абматыкава́нае |
абматыкава́ныя |
| Р. |
абматыкава́нага |
абматыкава́най абматыкава́нае |
абматыкава́нага |
абматыкава́ных |
| Д. |
абматыкава́наму |
абматыкава́най |
абматыкава́наму |
абматыкава́ным |
| В. |
абматыкава́ны (неадуш.) абматыкава́нага (адуш.) |
абматыкава́ную |
абматыкава́нае |
абматыкава́ныя (неадуш.) абматыкава́ных (адуш.) |
| Т. |
абматыкава́ным |
абматыкава́най абматыкава́наю |
абматыкава́ным |
абматыкава́нымі |
| М. |
абматыкава́ным |
абматыкава́най |
абматыкава́ным |
абматыкава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абматыкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абматыкава́ны |
абматыкава́ная |
абматыкава́нае |
абматыкава́ныя |
| Р. |
абматыкава́нага |
абматыкава́най абматыкава́нае |
абматыкава́нага |
абматыкава́ных |
| Д. |
абматыкава́наму |
абматыкава́най |
абматыкава́наму |
абматыкава́ным |
| В. |
абматыкава́ны (неадуш.) абматыкава́нага (адуш.) |
абматыкава́ную |
абматыкава́нае |
абматыкава́ныя (неадуш.) абматыкава́ных (адуш.) |
| Т. |
абматыкава́ным |
абматыкава́най абматыкава́наю |
абматыкава́ным |
абматыкава́нымі |
| М. |
абматыкава́ным |
абматыкава́най |
абматыкава́ным |
абматыкава́ных |
Кароткая форма: абматыкава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абматыкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абматыку́ю |
абматыку́ем |
| 2-я ас. |
абматыку́еш |
абматыку́еце |
| 3-я ас. |
абматыку́е |
абматыку́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абматыкава́ў |
абматыкава́лі |
| ж. |
абматыкава́ла |
| н. |
абматыкава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абматыку́й |
абматыку́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абматыкава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абматы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абматы́чаны |
абматы́чаная |
абматы́чанае |
абматы́чаныя |
| Р. |
абматы́чанага |
абматы́чанай абматы́чанае |
абматы́чанага |
абматы́чаных |
| Д. |
абматы́чанаму |
абматы́чанай |
абматы́чанаму |
абматы́чаным |
| В. |
абматы́чаны (неадуш.) абматы́чанага (адуш.) |
абматы́чаную |
абматы́чанае |
абматы́чаныя (неадуш.) абматы́чаных (адуш.) |
| Т. |
абматы́чаным |
абматы́чанай абматы́чанаю |
абматы́чаным |
абматы́чанымі |
| М. |
абматы́чаным |
абматы́чанай |
абматы́чаным |
абматы́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абматы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абматы́чаны |
абматы́чаная |
абматы́чанае |
абматы́чаныя |
| Р. |
абматы́чанага |
абматы́чанай абматы́чанае |
абматы́чанага |
абматы́чаных |
| Д. |
абматы́чанаму |
абматы́чанай |
абматы́чанаму |
абматы́чаным |
| В. |
абматы́чаны (неадуш.) абматы́чанага (адуш.) |
абматы́чаную |
абматы́чанае |
абматы́чаныя (неадуш.) абматы́чаных (адуш.) |
| Т. |
абматы́чаным |
абматы́чанай абматы́чанаю |
абматы́чаным |
абматы́чанымі |
| М. |
абматы́чаным |
абматы́чанай |
абматы́чаным |
абматы́чаных |
Кароткая форма: абматы́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
абматы́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абматы́чванне |
| Р. |
абматы́чвання |
| Д. |
абматы́чванню |
| В. |
абматы́чванне |
| Т. |
абматы́чваннем |
| М. |
абматы́чванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абматы́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абматы́чваю |
абматы́чваем |
| 2-я ас. |
абматы́чваеш |
абматы́чваеце |
| 3-я ас. |
абматы́чвае |
абматы́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абматы́чваў |
абматы́чвалі |
| ж. |
абматы́чвала |
| н. |
абматы́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абматы́чвай |
абматы́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абматы́чваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абматы́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абматы́чу |
абматы́чым |
| 2-я ас. |
абматы́чыш |
абматы́чыце |
| 3-я ас. |
абматы́чыць |
абматы́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
абматы́чыў |
абматы́чылі |
| ж. |
абматы́чыла |
| н. |
абматы́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абматы́ч |
абматы́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абматы́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абмаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абмаўле́нне |
| Р. |
абмаўле́ння |
| Д. |
абмаўле́нню |
| В. |
абмаўле́нне |
| Т. |
абмаўле́ннем |
| М. |
абмаўле́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.