абматы́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| абматы́чванне | |
| абматы́чвання | |
| абматы́чванню | |
| абматы́чванне | |
| абматы́чваннем | |
| абматы́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)