абматы́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абматы́чу абматы́чым
2-я ас. абматы́чыш абматы́чыце
3-я ас. абматы́чыць абматы́чаць
Прошлы час
м. абматы́чыў абматы́чылі
ж. абматы́чыла
н. абматы́чыла
Загадны лад
2-я ас. абматы́ч абматы́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час абматы́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)