наглянцава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наглянцава́ны |
наглянцава́ная |
наглянцава́нае |
наглянцава́ныя |
Р. |
наглянцава́нага |
наглянцава́най наглянцава́нае |
наглянцава́нага |
наглянцава́ных |
Д. |
наглянцава́наму |
наглянцава́най |
наглянцава́наму |
наглянцава́ным |
В. |
наглянцава́ны (неадуш.) наглянцава́нага (адуш.) |
наглянцава́ную |
наглянцава́нае |
наглянцава́ныя (неадуш.) наглянцава́ных (адуш.) |
Т. |
наглянцава́ным |
наглянцава́най наглянцава́наю |
наглянцава́ным |
наглянцава́нымі |
М. |
наглянцава́ным |
наглянцава́най |
наглянцава́ным |
наглянцава́ных |
Кароткая форма: наглянцава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
наглянцава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наглянцу́ю |
наглянцу́ем |
2-я ас. |
наглянцу́еш |
наглянцу́еце |
3-я ас. |
наглянцу́е |
наглянцу́юць |
Прошлы час |
м. |
наглянцава́ў |
наглянцава́лі |
ж. |
наглянцава́ла |
н. |
наглянцава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
наглянцу́й |
наглянцу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
наглянцава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
наглянцо́ваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наглянцо́ваны |
наглянцо́ваная |
наглянцо́ванае |
наглянцо́ваныя |
Р. |
наглянцо́ванага |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ванага |
наглянцо́ваных |
Д. |
наглянцо́ванаму |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ванаму |
наглянцо́ваным |
В. |
наглянцо́ваны |
наглянцо́ваную |
наглянцо́ванае |
наглянцо́ваныя наглянцо́ваных |
Т. |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванай наглянцо́ванаю |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванымі |
М. |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
наглянцо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наглянцо́ваны |
наглянцо́ваная |
наглянцо́ванае |
наглянцо́ваныя |
Р. |
наглянцо́ванага |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ванага |
наглянцо́ваных |
Д. |
наглянцо́ванаму |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ванаму |
наглянцо́ваным |
В. |
наглянцо́ваны |
наглянцо́ваную |
наглянцо́ванае |
наглянцо́ваныя наглянцо́ваных |
Т. |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванай наглянцо́ванаю |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванымі |
М. |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
наглянцо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
наглянцо́ваны |
наглянцо́ваная |
наглянцо́ванае |
наглянцо́ваныя |
Р. |
наглянцо́ванага |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ванага |
наглянцо́ваных |
Д. |
наглянцо́ванаму |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ванаму |
наглянцо́ваным |
В. |
наглянцо́ваны |
наглянцо́ваную |
наглянцо́ванае |
наглянцо́ваныя наглянцо́ваных |
Т. |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванай наглянцо́ванаю |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванымі |
М. |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ванай |
наглянцо́ваным |
наглянцо́ваных |
Кароткая форма: наглянцо́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
наглянцо́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
наглянцо́ўванне |
Р. |
наглянцо́ўвання |
Д. |
наглянцо́ўванню |
В. |
наглянцо́ўванне |
Т. |
наглянцо́ўваннем |
М. |
наглянцо́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглянцо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
наглянцо́ўваецца |
наглянцо́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
наглянцо́ўваўся |
наглянцо́ўваліся |
ж. |
наглянцо́ўвалася |
н. |
наглянцо́ўвалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наглянцо́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
наглянцо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
наглянцо́ўваю |
наглянцо́ўваем |
2-я ас. |
наглянцо́ўваеш |
наглянцо́ўваеце |
3-я ас. |
наглянцо́ўвае |
наглянцо́ўваюць |
Прошлы час |
м. |
наглянцо́ўваў |
наглянцо́ўвалі |
ж. |
наглянцо́ўвала |
н. |
наглянцо́ўвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
наглянцо́ўвай |
наглянцо́ўвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
наглянцо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
нагнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
нагнае́нне |
нагнае́нні |
Р. |
нагнае́ння |
нагнае́нняў |
Д. |
нагнае́нню |
нагнае́нням |
В. |
нагнае́нне |
нагнае́нні |
Т. |
нагнае́ннем |
нагнае́ннямі |
М. |
нагнае́нні |
нагнае́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нагнаі́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
нагно́іцца |
нагно́яцца |
Прошлы час |
м. |
нагнаі́ўся |
нагнаі́ліся |
ж. |
нагнаі́лася |
н. |
нагнаі́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
нагнаі́ўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.