нагнае́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| нагнае́нне | нагнае́нні | |
| нагнае́ння | нагнае́нняў | |
| нагнае́нню | нагнае́нням | |
| нагнае́нне | нагнае́нні | |
| нагнае́ннем | нагнае́ннямі | |
| нагнае́нні | нагнае́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)