двухбако́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухбако́вы |
двухбако́вая |
двухбако́вае |
двухбако́выя |
Р. |
двухбако́вага |
двухбако́вай двухбако́вае |
двухбако́вага |
двухбако́вых |
Д. |
двухбако́ваму |
двухбако́вай |
двухбако́ваму |
двухбако́вым |
В. |
двухбако́вы (неадуш.) двухбако́вага (адуш.) |
двухбако́вую |
двухбако́вае |
двухбако́выя (неадуш.) двухбако́вых (адуш.) |
Т. |
двухбако́вым |
двухбако́вай двухбако́ваю |
двухбако́вым |
двухбако́вымі |
М. |
двухбако́вым |
двухбако́вай |
двухбако́вым |
двухбако́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
двухба́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухба́льны |
двухба́льная |
двухба́льнае |
двухба́льныя |
Р. |
двухба́льнага |
двухба́льнай двухба́льнае |
двухба́льнага |
двухба́льных |
Д. |
двухба́льнаму |
двухба́льнай |
двухба́льнаму |
двухба́льным |
В. |
двухба́льны (неадуш.) двухба́льнага (адуш.) |
двухба́льную |
двухба́льнае |
двухба́льныя (неадуш.) двухба́льных (адуш.) |
Т. |
двухба́льным |
двухба́льнай двухба́льнаю |
двухба́льным |
двухба́льнымі |
М. |
двухба́льным |
двухба́льнай |
двухба́льным |
двухба́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
двухбо́р’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухбо́р’е |
Р. |
двухбо́р’я |
Д. |
двухбо́р’ю |
В. |
двухбо́р’е |
Т. |
двухбо́р’ем |
М. |
двухбо́р’і |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
двухбо́ртны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухбо́ртны |
двухбо́ртная |
двухбо́ртнае |
двухбо́ртныя |
Р. |
двухбо́ртнага |
двухбо́ртнай двухбо́ртнае |
двухбо́ртнага |
двухбо́ртных |
Д. |
двухбо́ртнаму |
двухбо́ртнай |
двухбо́ртнаму |
двухбо́ртным |
В. |
двухбо́ртны (неадуш.) двухбо́ртнага (адуш.) |
двухбо́ртную |
двухбо́ртнае |
двухбо́ртныя (неадуш.) двухбо́ртных (адуш.) |
Т. |
двухбо́ртным |
двухбо́ртнай двухбо́ртнаю |
двухбо́ртным |
двухбо́ртнымі |
М. |
двухбо́ртным |
двухбо́ртнай |
двухбо́ртным |
двухбо́ртных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двухвале́нтнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
двухвале́нтнасць |
Р. |
двухвале́нтнасці |
Д. |
двухвале́нтнасці |
В. |
двухвале́нтнасць |
Т. |
двухвале́нтнасцю |
М. |
двухвале́нтнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
двухвале́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
двухвале́нтны |
двухвале́нтная |
двухвале́нтнае |
двухвале́нтныя |
Р. |
двухвале́нтнага |
двухвале́нтнай двухвале́нтнае |
двухвале́нтнага |
двухвале́нтных |
Д. |
двухвале́нтнаму |
двухвале́нтнай |
двухвале́нтнаму |
двухвале́нтным |
В. |
двухвале́нтны (неадуш.) двухвале́нтнага (адуш.) |
двухвале́нтную |
двухвале́нтнае |
двухвале́нтныя (неадуш.) двухвале́нтных (адуш.) |
Т. |
двухвале́нтным |
двухвале́нтнай двухвале́нтнаю |
двухвале́нтным |
двухвале́нтнымі |
М. |
двухвале́нтным |
двухвале́нтнай |
двухвале́нтным |
двухвале́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.