двухбо́р’е

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двухбо́р’е
Р. двухбо́р’я
Д. двухбо́р’ю
В. двухбо́р’е
Т. двухбо́р’ем
М. двухбо́р’і

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)