акаталі́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
акаталі́чаны |
акаталі́чаная |
акаталі́чанае |
акаталі́чаныя |
Р. |
акаталі́чанага |
акаталі́чанай акаталі́чанае |
акаталі́чанага |
акаталі́чаных |
Д. |
акаталі́чанаму |
акаталі́чанай |
акаталі́чанаму |
акаталі́чаным |
В. |
акаталі́чаны (неадуш.) акаталі́чанага (адуш.) |
акаталі́чаную |
акаталі́чанае |
акаталі́чаныя (неадуш.) акаталі́чаных (адуш.) |
Т. |
акаталі́чаным |
акаталі́чанай акаталі́чанаю |
акаталі́чаным |
акаталі́чанымі |
М. |
акаталі́чаным |
акаталі́чанай |
акаталі́чаным |
акаталі́чаных |
Кароткая форма: акаталі́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акаталі́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
акаталі́чванне |
Р. |
акаталі́чвання |
Д. |
акаталі́чванню |
В. |
акаталі́чванне |
Т. |
акаталі́чваннем |
М. |
акаталі́чванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акаталі́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акаталі́чваюся |
акаталі́чваемся |
2-я ас. |
акаталі́чваешся |
акаталі́чваецеся |
3-я ас. |
акаталі́чваецца |
акаталі́чваюцца |
Прошлы час |
м. |
акаталі́чваўся |
акаталі́чваліся |
ж. |
акаталі́чвалася |
н. |
акаталі́чвалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акаталі́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акаталі́чваю |
акаталі́чваем |
2-я ас. |
акаталі́чваеш |
акаталі́чваеце |
3-я ас. |
акаталі́чвае |
акаталі́чваюць |
Прошлы час |
м. |
акаталі́чваў |
акаталі́чвалі |
ж. |
акаталі́чвала |
н. |
акаталі́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
акаталі́чвай |
акаталі́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
акаталі́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акаталі́чыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акаталі́чуся |
акаталі́чымся |
2-я ас. |
акаталі́чышся |
акаталі́чыцеся |
3-я ас. |
акаталі́чыцца |
акаталі́чацца |
Прошлы час |
м. |
акаталі́чыўся |
акаталі́чыліся |
ж. |
акаталі́чылася |
н. |
акаталі́чылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акаталі́чыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
акаталі́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
акаталі́чу |
акаталі́чым |
2-я ас. |
акаталі́чыш |
акаталі́чыце |
3-я ас. |
акаталі́чыць |
акаталі́чаць |
Прошлы час |
м. |
акаталі́чыў |
акаталі́чылі |
ж. |
акаталі́чыла |
н. |
акаталі́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
акаталі́ч |
акаталі́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
акаталі́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ака́тванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
ака́тванне |
Р. |
ака́твання |
Д. |
ака́тванню |
В. |
ака́тванне |
Т. |
ака́тваннем |
М. |
ака́тванні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ака́тыш
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ака́тыш |
ака́тышы |
Р. |
ака́тыша |
ака́тышаў |
Д. |
ака́тышу |
ака́тышам |
В. |
ака́тыш |
ака́тышы |
Т. |
ака́тышам |
ака́тышамі |
М. |
ака́тышы |
ака́тышах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
ака́фіснік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ака́фіснік |
ака́фіснікі |
Р. |
ака́фісніка |
ака́фіснікаў |
Д. |
ака́фісніку |
ака́фіснікам |
В. |
ака́фіснік |
ака́фіснікі |
Т. |
ака́фіснікам |
ака́фіснікамі |
М. |
ака́фісніку |
ака́фісніках |
Крыніцы:
piskunou2012.