разна́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разна́джаны |
разна́джаная |
разна́джанае |
разна́джаныя |
| Р. |
разна́джанага |
разна́джанай
разна́джанае |
разна́джанага |
разна́джаных |
| Д. |
разна́джанаму |
разна́джанай |
разна́джанаму |
разна́джаным |
| В. |
разна́джаны (неадуш.)
разна́джанага (адуш.) |
разна́джаную |
разна́джанае |
разна́джаныя (неадуш.)
разна́джаных (адуш.) |
| Т. |
разна́джаным |
разна́джанай
разна́джанаю |
разна́джаным |
разна́джанымі |
| М. |
разна́джаным |
разна́джанай |
разна́джаным |
разна́джаных |
Кароткая форма: разна́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
разна́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разна́джуся |
разна́дзімся |
| 2-я ас. |
разна́дзішся |
разна́дзіцеся |
| 3-я ас. |
разна́дзіцца |
разна́дзяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разна́дзіўся |
разна́дзіліся |
| ж. |
разна́дзілася |
| н. |
разна́дзілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разна́дзься |
разна́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разна́дзіўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разна́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разна́джу |
разна́дзім |
| 2-я ас. |
разна́дзіш |
разна́дзіце |
| 3-я ас. |
разна́дзіць |
разна́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
разна́дзіў |
разна́дзілі |
| ж. |
разна́дзіла |
| н. |
разна́дзіла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
разна́дзь |
разна́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
разна́дзіўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
разнадо́мныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
разнадо́мныя |
| Р. |
разнадо́мных |
| Д. |
разнадо́мным |
| В. |
разнадо́мныя |
| Т. |
разнадо́мнымі |
| М. |
разнадо́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
разнаду́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разнаду́мнасць |
| Р. |
разнаду́мнасці |
| Д. |
разнаду́мнасці |
| В. |
разнаду́мнасць |
| Т. |
разнаду́мнасцю |
| М. |
разнаду́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
разнаду́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разнаду́мны |
разнаду́мная |
разнаду́мнае |
разнаду́мныя |
| Р. |
разнаду́мнага |
разнаду́мнай
разнаду́мнае |
разнаду́мнага |
разнаду́мных |
| Д. |
разнаду́мнаму |
разнаду́мнай |
разнаду́мнаму |
разнаду́мным |
| В. |
разнаду́мны (неадуш.)
разнаду́мнага (адуш.) |
разнаду́мную |
разнаду́мнае |
разнаду́мныя (неадуш.)
разнаду́мных (адуш.) |
| Т. |
разнаду́мным |
разнаду́мнай
разнаду́мнаю |
разнаду́мным |
разнаду́мнымі |
| М. |
разнаду́мным |
разнаду́мнай |
разнаду́мным |
разнаду́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
разнажа́нравасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разнажа́нравасць |
| Р. |
разнажа́нравасці |
| Д. |
разнажа́нравасці |
| В. |
разнажа́нравасць |
| Т. |
разнажа́нравасцю |
| М. |
разнажа́нравасці |
Крыніцы:
piskunou2012.