раздзіра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздзіра́юся |
раздзіра́емся |
| 2-я ас. |
раздзіра́ешся |
раздзіра́ецеся |
| 3-я ас. |
раздзіра́ецца |
раздзіра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
раздзіра́ўся |
раздзіра́ліся |
| ж. |
раздзіра́лася |
| н. |
раздзіра́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздзіра́йся |
раздзіра́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздзіра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздзіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздзіра́ю |
раздзіра́ем |
| 2-я ас. |
раздзіра́еш |
раздзіра́еце |
| 3-я ас. |
раздзіра́е |
раздзіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раздзіра́ў |
раздзіра́лі |
| ж. |
раздзіра́ла |
| н. |
раздзіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздзіра́й |
раздзіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздзіра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
раздзо́ганы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздзо́ганы |
раздзо́ганая |
раздзо́ганае |
раздзо́ганыя |
| Р. |
раздзо́ганага |
раздзо́ганай раздзо́ганае |
раздзо́ганага |
раздзо́ганых |
| Д. |
раздзо́ганаму |
раздзо́ганай |
раздзо́ганаму |
раздзо́ганым |
| В. |
раздзо́ганы (неадуш.) раздзо́ганага (адуш.) |
раздзо́ганую |
раздзо́ганае |
раздзо́ганыя (неадуш.) раздзо́ганых (адуш.) |
| Т. |
раздзо́ганым |
раздзо́ганай раздзо́ганаю |
раздзо́ганым |
раздзо́ганымі |
| М. |
раздзо́ганым |
раздзо́ганай |
раздзо́ганым |
раздзо́ганых |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздзо́гацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздзо́гаюся |
раздзо́гаемся |
| 2-я ас. |
раздзо́гаешся |
раздзо́гаецеся |
| 3-я ас. |
раздзо́гаецца |
раздзо́гаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
раздзо́гаўся |
раздзо́галіся |
| ж. |
раздзо́галася |
| н. |
раздзо́галася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздзо́гайся |
раздзо́гайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздзо́гаўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздзо́гаць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздзо́гаю |
раздзо́гаем |
| 2-я ас. |
раздзо́гаеш |
раздзо́гаеце |
| 3-я ас. |
раздзо́гае |
раздзо́гаюць |
| Прошлы час |
| м. |
раздзо́гаў |
раздзо́галі |
| ж. |
раздзо́гала |
| н. |
раздзо́гала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздзо́гай |
раздзо́гайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раздзо́гаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздзо́гваць
‘разбіваць, расхістваць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздзо́гваю |
раздзо́гваем |
| 2-я ас. |
раздзо́гваеш |
раздзо́гваеце |
| 3-я ас. |
раздзо́гвае |
раздзо́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
раздзо́гваў |
раздзо́гвалі |
| ж. |
раздзо́гвала |
| н. |
раздзо́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздзо́гвай |
раздзо́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздзо́гваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздзьмува́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раздзьмува́ю |
раздзьмува́ем |
| 2-я ас. |
раздзьмува́еш |
раздзьмува́еце |
| 3-я ас. |
раздзьмува́е |
раздзьмува́юць |
| Прошлы час |
| м. |
раздзьмува́ў |
раздзьмува́лі |
| ж. |
раздзьмува́ла |
| н. |
раздзьмува́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раздзьмува́й |
раздзьмува́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
раздзьмува́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
раздзьму́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздзьму́ты |
раздзьму́тая |
раздзьму́тае |
раздзьму́тыя |
| Р. |
раздзьму́тага |
раздзьму́тай раздзьму́тае |
раздзьму́тага |
раздзьму́тых |
| Д. |
раздзьму́таму |
раздзьму́тай |
раздзьму́таму |
раздзьму́тым |
| В. |
раздзьму́ты (неадуш.) раздзьму́тага (адуш.) |
раздзьму́тую |
раздзьму́тае |
раздзьму́тыя (неадуш.) раздзьму́тых (адуш.) |
| Т. |
раздзьму́тым |
раздзьму́тай раздзьму́таю |
раздзьму́тым |
раздзьму́тымі |
| М. |
раздзьму́тым |
раздзьму́тай |
раздзьму́тым |
раздзьму́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
раздзьму́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раздзьму́ты |
раздзьму́тая |
раздзьму́тае |
раздзьму́тыя |
| Р. |
раздзьму́тага |
раздзьму́тай раздзьму́тае |
раздзьму́тага |
раздзьму́тых |
| Д. |
раздзьму́таму |
раздзьму́тай |
раздзьму́таму |
раздзьму́тым |
| В. |
раздзьму́ты (неадуш.) раздзьму́тага (адуш.) |
раздзьму́тую |
раздзьму́тае |
раздзьму́тыя (неадуш.) раздзьму́тых (адуш.) |
| Т. |
раздзьму́тым |
раздзьму́тай раздзьму́таю |
раздзьму́тым |
раздзьму́тымі |
| М. |
раздзьму́тым |
раздзьму́тай |
раздзьму́тым |
раздзьму́тых |
Кароткая форма: раздзьму́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.