узнаўля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| узнаўля́льнасць | |
| узнаўля́льнасці | |
| узнаўля́льнасці | |
| узнаўля́льнасць | |
| узнаўля́льнасцю | |
| узнаўля́льнасці |
Крыніцы:
узнаўля́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| узнаўля́льнасць | |
| узнаўля́льнасці | |
| узнаўля́льнасці | |
| узнаўля́льнасць | |
| узнаўля́льнасцю | |
| узнаўля́льнасці |
Крыніцы:
узнаўля́льнік
‘чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| узнаўля́льнік | узнаўля́льнікі | |
| узнаўля́льніка | узнаўля́льнікаў | |
| узнаўля́льніку | узнаўля́льнікам | |
| узнаўля́льніка | узнаўля́льнікаў | |
| узнаўля́льнікам | узнаўля́льнікамі | |
| узнаўля́льніку | узнаўля́льніках |
Крыніцы:
узнаўля́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| узнаўля́льнік | узнаўля́льнікі | |
| узнаўля́льніку | узнаўля́льнікаў | |
| узнаўля́льніку | узнаўля́льнікам | |
| узнаўля́льнік | узнаўля́льнікі | |
| узнаўля́льнікам | узнаўля́льнікамі | |
| узнаўля́льніку | узнаўля́льніках |
Крыніцы:
узнаўля́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| узнаўля́льніца | узнаўля́льніцы | |
| узнаўля́льніцы | узнаўля́льніц | |
| узнаўля́льніцы | узнаўля́льніцам | |
| узнаўля́льніцу | узнаўля́льніц | |
| узнаўля́льніцай узнаўля́льніцаю |
узнаўля́льніцамі | |
| узнаўля́льніцы | узнаўля́льніцах |
Крыніцы:
узнаўля́льны
прыметнік, адносны
| узнаўля́льны | узнаўля́льная | узнаўля́льнае | узнаўля́льныя | |
| узнаўля́льнага | узнаўля́льнай узнаўля́льнае |
узнаўля́льнага | узнаўля́льных | |
| узнаўля́льнаму | узнаўля́льнай | узнаўля́льнаму | узнаўля́льным | |
| узнаўля́льны ( узнаўля́льнага ( |
узнаўля́льную | узнаўля́льнае | узнаўля́льныя ( узнаўля́льных ( |
|
| узнаўля́льным | узнаўля́льнай узнаўля́льнаю |
узнаўля́льным | узнаўля́льнымі | |
| узнаўля́льным | узнаўля́льнай | узнаўля́льным | узнаўля́льных | |
Крыніцы:
узнаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| узнаўля́ецца | узнаўля́юцца | |
| Прошлы час | ||
| узнаўля́ўся | узнаўля́ліся | |
| узнаўля́лася | ||
| узнаўля́лася | ||
Крыніцы:
узнаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| узнаўля́ю | узнаўля́ем | |
| узнаўля́еш | узнаўля́еце | |
| узнаўля́е | узнаўля́юць | |
| Прошлы час | ||
| узнаўля́ў | узнаўля́лі | |
| узнаўля́ла | ||
| узнаўля́ла | ||
| Загадны лад | ||
| узнаўля́й | узнаўля́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| узнаўля́ючы | ||
Крыніцы:
Узна́цк
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Узна́цк | |
| Узна́цка | |
| Узна́цку | |
| Узна́цк | |
| Узна́цкам | |
| Узна́цку |
узнача́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| узнача́ленне | |
| узнача́лення | |
| узнача́ленню | |
| узнача́ленне | |
| узнача́леннем | |
| узнача́ленні |
Крыніцы:
узнача́лены
прыметнік, адносны
| узнача́лены | узнача́леная | узнача́ленае | узнача́леныя | |
| узнача́ленага | узнача́ленай узнача́ленае |
узнача́ленага | узнача́леных | |
| узнача́ленаму | узнача́ленай | узнача́ленаму | узнача́леным | |
| узнача́лены ( узнача́ленага ( |
узнача́леную | узнача́ленае | узнача́леныя ( узнача́леных ( |
|
| узнача́леным | узнача́ленай узнача́ленаю |
узнача́леным | узнача́ленымі | |
| узнача́леным | узнача́ленай | узнача́леным | узнача́леных | |
Крыніцы: